نماز از نظر تا عمل (بررسي جايگاه معرفتي، آثار و بركات نماز و راهبردهايي در راستاي احياي اين فريضه)

انسان به عنوان كامل ترين مخلوق حضرت حق، دردانه‎اي است كه همه هستي به بهانه او و براي سير كمالش پديد آمده است. انسان در سير نزولي جسم و ماده از عالم جمادات، نباتات و حيوانات عبور كرده و مستعد دريافت روح الهي در وجود خويش شد. جنگ و جدال غرايز برآمده از امور مادوني و امر مجردي و بالايي در سير تولد تا مرگ انسان همچنان ادامه دارد. و كمال انسان همانا در سايه بهره‎گيري از ابواب معرفتي و منوط داشتن اين معارف به اراده معطوف به عمل به احكام شريعت امكان‎پذير خواهد بود. درك درست از مباني مانند معرفت‎شناسي، هستي‎شناسي و انسان‎شناسي پايه‎ اصلي رسيدن به احكام و بايدها و نبايدهاي دين است. باب معرفتي عقل معاش به همراه عقل معاد، استفاده از استاد در سيروسلوك عرفاني، علوم ابداني و در راس همه آنها علوم وحياني موجبات قرار گرفتن انسان در مسير تكامل را فراهم خواهد آورد. انجام فريضه ناب نماز در انسان بايد همراه با معرفت باشد. نماز خود مقدم، اصل و كمال انسان و خود نياز به مقدمات خاص دارد تا در هنگام قامت بستن به كامل‎ترين وجه و مودب‎ترين حالت اقامه گردد؛ بنابراين نماز خود مقدم و مقدمه است. پرداختن به انسان، حقيقت معرفتي انسان و درك جايگاه واقعي نماز در سير صعودي او در ابعاد تحليلي- توصيفي با بهره‎گيري از معارف حَقّه از جمله مباحثي است كه نويسنده سعي در بيان آنها در اين نوشتار دارد.