تحليل مميزي طولي با اثرات تصادفي براي پيشگويي پره اكلامپسي با استفاده از داده‌هاي هماتوكريت

Longitudinal Discriminant Analysis with Random Effects for Predicting Preeclampsia using Hematocrit Data

زمينه و هدف: پره اكلامپسي سومين علت مرگ زنان باردار محسوب مي‌شود و تشخيص زودرس آن از اهميت زيادي در مطالعات باليني برخوردار است. اين مطالعه توان پيشگويي پره اكلامپسي را بر اساس داده‌هاي هماتوكريت طولي مورد ارزيابي قرار داده و دقت آن را با حالت مقطعي مقايسه كرده است. روش بررسي: اين مطالعه به صورت همگروهي آينده‌نگر بر روي 650 زن باردار كه از آبان 1389 تا مرداد 1390 كه به درمانگاه مراقبت‌هاي دوران بارداري و بلوك زايمان بيمارستان ميلاد شهر تهران مراجعه كرده بودند، انجام گرفت. ميزان هماتوكريت در سه ماهه اول، دوم و سوم اندازه‌گيري شد و افراد تا زمان زايمان پي‌گيري شدند. در صورت وجود، پره اكلامپسي براي آن‌ها ثبت گرديد. مدل با ساختار كوواريانس و مدل با اثرات تصادفي جهت تحليل مميزي طولي به كار رفت. براي تجزيه و تحليل داده‌ها از نرم افزارهاي SPSS 20وSAS 9.1 استفاده شد. يافته‌ها: شيوع پره اكلامپسي 2/7 درصد (47 نفر) بود. ميزان هماتوكريت در زناني كه پره اكلامپسي دارند، به طور ميانگين 99/0 بيشتر است (014/0p=). حساسيت براي داده‌هاي طولي و داده‌هاي مقطعي سه ماهه اول تا سوم به ترتيب 91 درصد، 54 درصد، 72 درصد، 51 درصد و ويژگي 61 درصد، 51 درصد، 51 درصد، 47 درصد بود. همچنين ارزش پيشگويي كنندگي مثبت به ترتيب 70 درصد، 52 درصد، 59 درصد، 49 درصد و ارزش پيشگويي كنندگي منفي 87 درصد، 53 درصد، 64 درصد و 49 درصد بود. نتيجه‌گيري: هماتوكريت شاخص مناسبي براي تشخيص زودهنگام پره اكلامپسي است و پي‌گيري و مراقبت از زنان باردار و اندازه‌گيري منظم هماتوكريت سه ماهه اول تا سوم مي‌تواند براي شناسايي افراد در معرض خطر ابتلا به پره اكلامپسي كمك كند.

Background and Objectives: Preeclampsia is the third leading cause of death in pregnant women. This study was conducted to evaluate the ability of longitudinal hematocrit data to predict preeclampsia and to compare the accuracy in longitudinal and cross-sectional data. Materials and Methods: In a prospective cohort study from October 2010 to July 2011, 650 pregnant women referred to the prenatal clinic of Milad hospital in Tehran were selected. The hematocrit level was measured in the first, second and third trimester of pregnancy and the participants were followed-up to delivery. The preeclampsia cases were recorded. The Covariance pattern and linear mixed effects models were applied for discriminant analysis of the longitudinal data. Statistical analyses were performed in the SPSS-20 and SAS-9.1. Results: The prevalence rate of preeclampsia was 7.2% (47 out of 650 women). The women with preeclampsia had a higher meanhematocrit values (difference=0.99; P=0.014). The sensitivities for longitudinal data and cross-sectional data in three trimesters were 91%, 54%, 72%, 51% and the specificities were 61%, 51%, 51%, and 47%, respectively. The positive predictive values were 70%, 52%, 59%, 49% and the negative predictive values were 87%, 53%, 64%, and 49%, respectively. Conclusion: The levels of hematocrit can be used to predict preeclampsia and to monitor the pregnant women. Measuring the hematocrit during the three trimesters regularly can help to identify women at risk for preeclampsia.