بررسي مقايسه‌اي عنصر تنهايي در اشعارنيمايوشيج و «آلفرد دو موسه»، شاعر رمانتيك فرانسوي

چكيده اشعار نيما يوشيج از نظر ساختار و محتوا بسيار نزديك به آثار آلفرد دو موسه شاعر رمانتيك فرانسوي است. با توجه به اينكه موسه قبل از نيما مي‌زيسته و نيز با توجه به اينكه نيما با زبان و ادبيات فرانسه آشنايي داشته مي‌توان از تاثير موسه بر نيما سخن راند. ما در اين مقاله، از ميان تمام مضامين شعر رمانتيكي موسه كه در شعر نيما هم يافت مي‌شوند، تنها به بررسي تطبيقي عنصر تنهايي مي‌پردازيم. آلفرد دو موسه نويسنده‌اي است كه تنهايي را با تمام وجود حس مي‌كند و اين احساس را دارد كه در جامعه‌اي زندگي مي‌كند كه مادي‌گرا، سازشكار و تك بعدي است، جامعه‌اي كه حاشيه‌اي بودن را دوست ندارد، جامعه‌اي كه هيجانات قلبي و عاطفي را انكار مي‌كند، جامعه‌اي كه براي احساسات عميقي كه بيانگر نااميدي يا اندوه دروني است، اهميتي قايل نمي‌شود. بنابراين «موسه» ، مانند ديگر قهرمانان رمانتيك «درد و رنج» قرن و دوره خود را احساس مي‌نمايد. واكنش او به اين مسيله در «تنهايي» نمود پيدا مي‌كند. نيما هم تنهايي و مزيت‌هاي آن را خوب مي‌شناخت. در حقيقت علاقه نيما به تنهايي سه دليل دارد: آشنايي او با ادبيات رمانتيك، كينه شاعران سنتي نسبت به او و به انزوا كشانيدنش، عدم سازش او با نظام آموزشي و تربيتي حاكم بر مدارس و جامعه. بنا بر اين نيما هم مانند موسه به تنهايي و گوشه نشيني روي مي‌آورد تا بتواند با راحتي خيال به خلاقيت ادبي همت گمارد و بدين ترتيب ارامش خود را بازيابد. «موسه» و نيما در بعضي از اشعار با همزاد خود صحبت مي‌كنند و اين همزاد همانا تنهايي مي‌باشد.##

Abstract In terms of structure and content, Nima’s poems are very similar to the works of the French romantic poet, Alfred de Musset. Considering the fact that Musset lived before Nima’s era and the point that Nima was familiar with French language and literature, it can be mentioned that Nima was under Musse’s influence. Through this article, among all Musset’s romantic poem themes that are also found in Nima’s works, we only focus on the comparative analysis of an element named “loneliness”. Alfred de Musset is a writer who feels the loneliness in all his being and feels that he lives in a society which is materialist, compromissory and mono-dimensional, a society that doesn’t like marginalization and denies moral emotions and pays no attention to the deep feelings that illustrate disappointment and sorrow. Musset, like other Romantic luminaries, therefore feels “the pain of” his days. His reaction toward this problem is illustrated by “loneliness”. Nima knew the “loneliness” and its merits well. The fact that he was interested in loneliness had three reasons: A. Being familiar with romantic literature B. The hatred of traditional poets of him and his isolation C. His incompatibility with the educational and training system which was governing schools and the society at that time. Therefore like Musset, Nima moves toward “loneliness” so that he can make an effort to create literary works in tranquility and consequently regain his own peace of mind ease. “Musset” and Nima, in some of their poems, talk to their twin which is in fact nothing but loneliness##.