فرهنگ سياسي مطلوب در فرمان امام علي(ع) به مالك اشتر

The Desirable Political Culture in the Order of Imam Ali (Peace be upon him) to Malik Ashtar

چكيده جان و جوهر سياست را تشكيل ،« مصلحت عمومي » تصميمگيري و ادارهي يك كشور بر پايهي ميدهد. زيرا سياست در اصل عهدهدار ساماندهي امور عمومي و همگاني است. مشاهدهي سياست و حكومت در كشورهاي اسلامي، انسان را به اين نتيجه ميرساند كه يكي از مسايل و آسيبهاي جدي سياست و حكومت در اغلب كشورهاي مسلمان و از جمله كشور ما ايران؛ كمرنگ بودن و نقصانِ آن هم در سطح فرمانروايان آن كشورها م يباش د. « فرهنگ سياسيِ معطوف به مصلحت عمومي » ي اين پژوهش را تشكيل ميدهد. همچنين سياست و حكومت و « مساله » يا « پروبلم » همين موضوع بنابراين نوع ساماندهي اجتماع، تحت تاثير فرهنگ سياسيِ مردم و به ويژه فرمانروايان است. بنابراين هر نوع ساماندهي مطلوبِ اجتماع براي رسيدن به اهداف الهي و انساني، مستلزم شناخت فرهنگ سياسي متناسب و متناظر با نظم سياسي مطلوب و مورد نظر از طريق دسترسي به آبشخورهاي اصلي؛ آن است. تا آن جا كه به كشور ما مربوط ميشود يكي از اين آبشخورهاي اصلي منشور شيعي حكومت يا فرمان امام علي (ع) به مالك اشتر در مورد آداب ملك و تدبير حكومت است. از اين قرار سوال اصلي اين پژوهش عبارت است از: مهمترين مولفههاي فرهنگ سياسيِ مطلوب در فرمان امام علي(ع) به مالك اشتر كدام است؟ فرضيهي اصلي اين پژوهش نيز از اين قرار است: مهمترين است. « مصلحت عمومي » مولفهي فرهنگ سياسيِ مطلوب در فرمان امام علي (ع) به مالك اشتر همانا روش تحقيق اين پژوهش نيز توصيفي- تحليلي ميباشد.

From the very beginning, The Republic Islamic of Iran was looking for reorganizing the society and “the well-living” in order to build a society based on justice and virtues. It that matter, the main policy is organizing the social affairs. Policy, government and the way of organizing the society are highly influenced by the political culture of the people and the government. In order to reach virtual and human purposes, any successful organization of the society, needs recognition of the desirable political culture which comes from its main roots. In this article, it is claimed that, according to the order of Imam Ali (peace be upon him) to Malik Ashtar, leaders presence and their hard work for “public interests” are among the most important criteria of appropriate political culture at the level of leadership.