سرود خوان قبيله بيداري واكاوي نشان هاي پرنده سپندگون خروس در آسمان ادب پارسي

چكيده «سرودخوان قبيله بيداري»، به بررسي نقش خروس در ادبيات كشور ايران (چه در شعر و چه در نثر، از دوران كهن گرفته تا معاصر) مي پردازد. در اين مقاله ابتدا به ريشه يابي و معني شناسي واژه خروس و سپس به نشانه هاي آن در فرهنگ اسلامي با عنوان «خروس سپيد» پرداخته شده و آن گاه پيشينه اسطوره اي ـ تاريخي اش بررسي گرديده است. «نشان در ملل و نحل»، سعي دارد ردِ اين پرنده را در كشورها و نحله ها و مذاهب گوناگون بيابد. «حضور در فرهنگ ايران زمين» نيز جلوه هاي گوناگون خروس را در فرهنگ و ادب و هنر و آداب و رسوم سرزمين كهنسال ايران نشان مي دهد. هر چند واكاوي آثار خروس در نثر كهن و معاصر، هدف اين مقاله نبوده است، اما با نگاهي بسيار گذرا، نمونه هايي بسيار اندك از نمود اين پرنده در نثر نيز نمايانده شده و «جلوه هاي رنگارنگ ظاهر و معنا در شعر»، آخرين و مهم‌ترين بخش اين مقاله است. اين بخش ابتدا خودِ خروس و سپس تك‌تك اندام اين پرنده و در پايان، امور باطني و آسماني بودنِ خروس را كه در اشعارشاعران بازتاب يافته، در برابر ديده ها مي-گذارد.

Abstract The singer of awakened tribe studies the role of roostre in Irans literature both in poetry and prose from the old times to present time.The present article studies the etymon of the word rooster and its signs in Islamic culture.Then it studies its mythological backgrounds .Sign in nations and circles tries to study the trace of this bird in different countries and circles.This article first studies rooster itself and then its organs and finally the celectial importance of it as reflected in the poems. Key words: rooster and rage, white rooser, species, Avesta, sun courier, Mitra religion