بررسي تبعيض نژادي از ديدگاه اسلام و كنوانسيون هاي بين المللي با نگاهي به حقوق ايران

تبعيض نژادي اصطلاحي است كه معاني مختلفي براي آن بيان شده است كه در واقع همه آنها به اين مفهوم بر مي گردد كه مبناي برتري ميان افراد و گروه هاي مختلف، رنگ پوست، نژاد و ريشه ملي و قومي باشد.تبعيض نژادي به عنوان يكي از مهم ترين مشكلات و آسيب هاي جوامع و ناقض حقوق انسان ها در دوره هاي مختلف تاريخي بوده است؛ و موجب برتري و سلطه گروهي بر گروه ديگر و عامل ايجاد اختلاف و بروز ناامني و جنگ در جوامع مختلف شده است. تبعيض نژادي به عنوان يك عامل نقض كننده حقوق بشر، در مكتب اسلام و در اعلاميه جهاني حقوق بشر و كنوانسيون هاي بين المللي نفي شده است.جمهوري اسلامي ايران تبعيض نژادي را محكوم نموده است. اصول اوليه قانون اساسي كه بر مبناي تعاليم ديني تدوين شده اند؛ برتساوي عموم افراد ملت صرف نظر از رنگ، نژاد، زبان و ... تاكيد دارد. كشور ايران مخالفت خود را نسبت به تبعيض نژادي با ملحق شدن به كنوانسيون هاي بين المللي در مورد تبعيض نژادي نشان داده است.