حقوق و نقش زن در دوران هخامنشي

در ايران باستان زنان داراي جايگاه بسيار والايي بوده اند. ايرانيان نه همچون اعراب زن را ننگ دانسته و نه همچون يونانيان آن را مظهر عياشي مردان قلمداد كرده اند، بلكه او را موجودي مقدس كه لازمه ي حيات است دانسته و مقام او را ارج نهاده اند. براي نمونه تدوين اولين منشور حقوق بشر توسط كوروش كه اكنون در موزه بريتانيا مي باشد و مدركي است براي اثبات عدالت جنسيتي، به گونه اي كه كوروش توجه خاصي به مقام زن به عنوان تربيت كننده نسل آينده داشته است. بر اين مبنا روش كار در مقاله توصيفي – تحليلي بوده و جمع آوري اطلاعات از روش اسنادي و كتابخانه اي است. با توجه به اطلاعات و بررسي تحقيقات در عصر هخامنشي، به نتايجي رسيده كه مي توان آن را نمونه اي از قدم هاي اوليه علم مديريت زنان در حرفه ساخت و ساز كلان و دركشور و فرهنگ ايران معرفي كرد.