ديدگاه فقه اماميه و قانون ايران در رابطه با مجازات مرتد

موضوع بحث ما در اين پژوهش ديدگاه فقه اماميه و قانون ايران در رابطه با مجازات مرتد است. درپژوهش پيشرو كه به صورت ابزار كتابخانه اي مورد تحقيق قرار گرفته است قابل ذكر است كه، رخدادهاي بحران خيز كنوني در صحنه جهاني و پيدايش شگردها و جريانهاي جديد در صحنه بين المللي از طرف دشمنان اسلام و بي‏دينان براي مقابله با دين و مقدسات اسلامي سبب شده است كه مساله ارتداد و حكم و مجازات آن از زواياي مختلف و با حساسيت بيشتري مورد نقد و بررسي محافل مختلف علمي، فرهنگي وسياسي قرار گيرد. سوال اساسي اين پژوهش علمي اين است كه، تفاوت قانون جديد مجازات اسلامي با قانون سابق مجازات اسلامي ايران در باب مجازات مرتد چيست؟در قانون مجازات اسلامي، بدعت در دين كه تا به حال ممنوع بود ولي جرم محسوب نميشد ولي در قانون جديد نه تنها جرم است بلكه براي آن مجازات اعدام در نظر گرفته شده. همچنين در مورد ارتداد در قانون قبل فرصت بازگشت براي فرد مرتد در نظر گرفته شدهبود اما در قانون جديد حكم مرتد، اعدام است بدون در نظر گرفتن هيچ فرصت و ملاحظهاي. در نتيجه مرتد به صرف شك و ترديد اعدام نمي شود، مرتدي به دار مجازات آويخته مي شود كه راه عناد و كج روي را آگاهانه برداشته ودر صدد تضعيف آيين حق اسلام- كه نجات دهنده انسان ها است بر آيد.