عنوان مقاله :
بررسي توالي زمان در شعر از منظر پساساختارگرايي (با نگاهي به شعر علي باباچاهي)
پديد آورندگان :
بهادري، محمدجليل نويسنده مربي گروه زبان و ادبيات فارسي، ايران، ايلام Bahadori , Mohammad Jalil , ذوالفقاري، حسن نويسنده رازي كرمانشاه Zolfaghari, Hasan
اطلاعات موجودي :
فصلنامه سال 1391 شماره 13
كليدواژه :
پساساختارگرايي , توالي زمان , جعل تاريخ , علي باباچاهي , شعر دهه هشتاد
چكيده فارسي :
چكيده
در اين مقاله سعي شده است، يكي از ويژگي هاي شعر دهه هشتاد فارسي با استناد به اشعار علي باباچاهي مورد بررسي و توصيف قرارگيرد. در اين ويژگي شاعر ترتيب زماني كلام و توالي عبارت ها را رعايت نمي كند، مقاطع مختلف زماني را به هم درمي آميزد و با دوري از شيوه روايت طولي و استمراري، متني غير خطي را مي آفريند كه جمله ها و عبارت ها در آن توالي و تسلسل زماني ندارند. هر چند گونههايي از اين نوع كلام به صورت «فلش بك» و يا «آغاز از ميانه» در ادبيات جهان سابقه دارد، اما آن چه كه در اين متون ديده مي شود نوعي آشفتگي زباني و بر هم زدن نظم آن است، كه بي سابقه ميباشد. علاوه بر آن شاعر در بيان وقايع تاريخي نيز، عمداً دخل و تصرف ايجاد مي كند و بدون توجه به واقعيت رويدادها، دست به تحريف و جعل آن ها مي زند و يا دو واقعه تاريخي را به هم در مي آميزد. اين ويژگي كه عمدتاً از افكار و نظريات پساساختارگرايان و ساختارشكناني چون ژاك دريدا سرچشمه گرفته، در آثار نويسندگان و شاعران جوان و نوگراي فارسي نيز ظهور يافته است.
چكيده لاتين :
Abstract
This paper is an attempt to investigate and describe one of the features of Persian poetry in 1380s with reference to Ali Babachahi poems. Focusing on this feature the poet does not follow the time order of discourse and sequence of phrases, and mingles different tenses. Avoiding the longitudinal and continuous from of narration, he creates a non-linear text in which sentences and phrases donʹt follow time sequence. Although there are some types of such discourse in the world literature in the form of flashbacks or by beginning in medias res what is evident in such texts is a kind of linguistic disorder that disturbs the order of discourse. This is unprecedented. In addition, the poet deliberately manipulates the historical events and regardless of the truth of events, fakes them or blends two historical events.This feature which mainly originates from the thoughts and viewpoints of post-structuralisms and deconstructionists such as Jacques derrida has also emerged in the works of young and modernist poets and writers.
Key words
post- structuralism, time Sequence, faking history, Poetry in 1380s.Ali Babachahi
عنوان نشريه :
زيبايي شناسي ادبي
عنوان نشريه :
زيبايي شناسي ادبي
اطلاعات موجودي :
فصلنامه با شماره پیاپی 13 سال 1391
كلمات كليدي :
#تست#آزمون###امتحان