زبان شناسي فعل مجهول، دانشي براي تصويرگري صحنه‌هاي غيبي قرآن‌كريم

فعل مجهول ساختاري است كه در زبان عربي از اهميت خاصي برخوردار است. اين امر به دليل اهتمام خاصي است كه در اين زبان به بيان وشيوه تعبير داده شده است و نمود اين ظرافت را در متن اعجاز گونه ي قرآن كريم به روشني مي-توان مشاهده كرد. وجود صحنه هاي غيبي در قرآن به كمك فعل مجهول، اين گونه صحنه هاي نامحسوس را در حدّ توان فهم وقواي دنيوي قابل درك مي كند. از ويژگي‌هاي قرآن كريم مي‌توان به تصوير‌سازي و مفهوم‌سازي‌هاي بي بديل به نسبت هر صحنه و هر موقعيت اشاره كرد، حال آنچه مهم است توانايي‌هاي ذهن بشر است كه با استفاده از قواي تخيل خويش هر صحنه را به نحوي مطابق با صحنه‌هاي محسوس مفهوم‌سازي مي‌كند. آنچه در اين جستار مطمع نظر نگارندگان است، اشاره به توانايي‌هاي ذهن انسان در درك صحنه‌هاي نامحسوس و غيبي قرآن‌كريم مي‌باشد و كوشيده‌ايم تا اينگونه صحنه‌ها را با توجه به چند مفهوم اساسي زبانشناسي شناختي يعني مفهوم انطباق ذهني، چشم انداز، مفهوم طرح صحنه و ضبط صحنه بررسي كنيم تا از اين رهگذر بر اهميت تصوير سازي بيروني و مفهوم سازي دروني ذهن اشاره كنيم.

Passive verb construction is a process which has special importance in the Arabic language. This is because of special attention which this language pays to expressions and ways of interpretation and the elegance and delicacy of this construction can be seen clearly in miracle-like texts of the holy Quran. The existence of the invisible scenes in Quran with passive verb structure makes these intangible scenes comprehensible based on the level of ability of mundane forces and understanding. A cognitive linguistic study of these verbs demonstrates the semantic importance as well as the formal property of these verses. Quran conceptualizations from different contexts are unparalleled and God reports the information related to a sentence according to the fundamental cognitive linguistic concepts which we will later elaborate on. In processing invisible scenes in Quran, our mental descriptive forces refer to the importance of background and foreground and perspective principles in drawing and comprehending these invisible scenes. The authors of this article try to study the invisible scenes in Quran according to the fundamental cognitive linguistic concepts which mean mental alignment, scene design perspective, and scene recording, so that they emphasize the importance of deep structure and surface structure of these scenes.