همبستگي ابراز وجود، بهزيستي روانشناختي و پرخاشگري با اضطراب اجتماعي

Correlation between Assertiveness, Psychological Well-being, and Aggression with Social Anxiety

زمينه و هدف: تجربه اضطراب از سوي دانشجويان، اثرات منفي بر عملكرد آنها در دوران تحصيل دارد. در اين راستا، در سالهاي اخير محققان و روانشناسان تلاش‌هاي فزاينده‌اي، در جهت فهم، اتيولوژي و اثرات گسترده اختلال اضطراب اجتماعي كرده‌اند. اين پژوهش با هدف تعيين همبستگي ابراز وجود، بهزيستي روانشناختي و پرخاشگري با اضطراب اجتماعي در دانشجويان دانشگاه آزاد اسلامي، ‌واحد تبريز صورت گرفت. روش بررسي: اين پژوهش به روش توصيفي از نوع همبستگي روي دانشجويان دختر و پسر دانشگاه آزاد اسلامي، ‌واحد تبريز در سال تحصيلي 1393-1392 انجام شد. از اين تعداد، 346 نفر با استفاده از برآورد جدول Morgan و به روش نمونه‌گيري خوشه‌اي انتخاب شدند. براي جمع‌آوري داده‌ها از پرسشنامه‌هاي ابراز وجود Herzberg، بهزيستي روانشناختي Ryff، پرخاشگريBuss و Perryو اضطراب اجتماعي Watson و Friend استفاده شد. داده‌ها به كمك روش‌هاي آماري همبستگي پيرسون و تحليل رگرسيون چندگانه تحليل شدند. سطح معني‌داري، 05/0p < در نظر گرفته شد. يافته‌ها: در اين مطالعه بين اضطراب اجتماعي با ابراز وجود و بهزيستي روانشناختي، همبستگي منفي و معني‌دار و با پرخاشگري، همبستگي مثبت و معني‌داري وجود داشت (01/0p < ). همچنين نتايج تحليل رگرسيون نشان داد پرخاشگري، بهزيستي روانشناختي و ابراز وجود؛ توان پيش‌بيني معني‌دار اضطراب اجتماعي را دارند. نتيجه‌گيري: با توجه به يافته‌هاي اين پژوهش مي‌توان دريافت ابراز وجود و بهزيستي روانشناختي باعث كاهش اضطراب اجتماعي و پرخاشگري موجب افزايش اضطراب اجتماعي مي‌شود.

Background and Objectives: The experience of anxiety by students has negative effects on their performance during the education period. In this regard, in recent years, researchers and psychologists have made increasing efforts to understand the etiology and broad impacts of social anxiety disorder. This research was done with the purpose of determining the correlation between assertiveness, psychological well-being, and aggression with social anxiety among the students of the Islamic Azad University, Tabriz Branch. Methods: This research was performed as a descriptive and correlational study on male and female students of the Islamic Azad University, Tabriz Branch in academic year 2013-2014, of this number, 346 subjects were estimated using Morgan table and selected by cluster sampling method. To collect data, Herzberg Assertiveness Scale, Ryffʹs Psychological Well-Being Scale, Buss and Perry Aggression Scale, and Watson and Friend’s Social Anxiety Scale Questionnaires were used. Data were analyzed using statistical methods of Pearson’s correlation coefficient and multiple regression analysis. The significance level was considered p < 0.05. Results: In this study, there were significant negative correlations between assertiveness and psychological well-being with social anxiety and a positive corelation with aggression (p < 0.01). Also, the results of regression analysis showed that aggression, psychological well-being, and assertiveness have significant predictive ability for social anxiety. Conclusion: According to the findings of this study, it can be found that assertiveness and psychological well-being reduce social anxiety and aggression can lead to increase in social anxiety.