بهره مندان از اجر اخروي در رهيافت قرآني

Enjoyers of the Rewards of the Hereafter in the Qur’ānic Approach

تشويق به فرجام‌انديشي، از انديشه‌هاي معادباورانه اسلامي است و يكي از روش‏هاي تربيتي قرآن به شمار مي‌آيد. بيان پيامدها و بازتاب‏هاي دنيوي و اخروي اعمال، از جمله اسلوب‏ها در جهت هدايت بشر و اصلاح اعمال و رفتارهاي انسان مي‏باشد. تدبّر در خصوصيات افرادي كه به طور صريح در زمره برخورداران از اجر الهي معرفي شده‏اند، مسيري كمال‏آفرين را فرا سوي پويندگان رستگاري ترسيم مي‏نمايد. استخراج طيف بهره‏مندان از اجر اخروي، از رهگذر بررسي تمامي آيات در بردارنده ساختارهاي صرفي واژه «اجر»، محور كانوني جستار پيش روست. يادكرد دلايل رسيدن به اجر اخروي، دايره معنايي اجر و كاربرد قرآني آن، از ديگر مباحث مقاله است. روش پژوهش در اين مقاله روش توصيفي از نوع تحليل محتواست؛ از اين رو پس از مراجعه به منابع معتبر لغوي و كنار هم قرار دادن تمامي آياتي كه در بردارنده واژه اجر مي‏باشد، كاربردهاي مختلف اين واژه مورد بررسي قرار مي گيرد. از اين رهگذر پاسخ گويي به اين پرسش مورد نظر است كه قرآن كريم به بهره‏مندي چه كساني از اجر اخروي تصريح كرده است؟

Encouraging foresightedness is among the eschatological Islamic thoughts, regarded as one of the edifying methods of Islam. Stating the worldly and the otherworldly consequences and reflections of actions is considered as a procedure used to guide mankind and correct human actions and conducts. Deliberation on the characteristics of the people who are explicitly represented as among the enjoyers of Divine rewards displays an uplifting process provided for the seekers of salvation. Extracting the spectrum of the enjoyers of otherworldly rewards through examining all the verses containing the derivatives of the word ajr (reward) is an essential concern of the present research. Other issues of the article include pointing out the reasons for achieving otherworldly rewards, the semantic expanse of ajr, and its Qur’?nic application. Keywords: Otherworldly reward, the Holy Qur’?n, enjoyers of otherworldly rewards, Resurrection.