مقايسه پارگي هاي پرينه در اپي زياتومي هاي مديولاترال معمول و انتخابي در زنان مراجعه كننده به بلوك زايمان بيمارستان بعثت سنندج، 1390

Comparison of Perineal Lacerations in Routine vs. Selective Mediolateral Episiotomy among Women Referring to the Obstetrics Department of Besat Hospital in Sanandaj in 2011

مقدمه: پارگی های واژن در حین زایمان شایع بوده و ممكن است به طور خود به خود اتفاق بیفتد و یا ماما و متخصص مامایی جهت افزایش قطر خروجی واژن به منظور تسهیل تولد نوزاد نیاز به برش جراحی (اپی زیاتومی) پیدا كنند. مطالعه حاضر با هدف مقایسه درجات پارگی های پرینه در اپی زیاتومی معمول با انتخابی انجام شد. روش كار: این مطالعه آینده نگر در سال 90-1389 بر روی 986 زن باردار شكم اول مراجعه كننده جهت زایمان به بیمارستان بعثت سنندج انجام شد. افراد به طور تصادفی در دو گروه اپی زیاتومی روتین و اپی زیاتومی انتخابی (در صورت استفاده از واكیوم یا دیسترس جنینی) قرار گرفتند. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS (نسخه 15) و آزمون های تی تست، كای اسكوئر و تست دقیق فیشر انجام شد. میزان p كمتر از 05/0 معنی دار در نظر گرفته شد. یافته ها: طول مدت مرحله دوم زایمان، پارگی درجه یك و پارگی لیبیا مینورها در گروه اپی زیاتومی انتخابی به طور معناداری بیشتر از گروه اپی زیاتومی معمول بود (0001/0=p). نتایج مطالعه، اختلاف آماری معنی داری را در میزان پارگی های درجه 2، 3 و 4 در دو گروه اپی زیاتومی معمول و انتخابی نشان نداد. نتیجه گیری: اپی زیاتومی مدیولاترال معمول از پارگی های شدید پرینه جلوگیری نمی كند اما عدم انجام آن در تمام موارد (انجام فقط در موارد انتخابی) منجر به پارگی های درجه یك و قسمت قدامی پرینه می شود. بنابراین به نظر می رسد كه محدودیت كاربرد اپی زیاتومی، روش منطقی تری برای كنترل پرینه مادر در حین زایمان باشد.

Introduction: Perineal lacerations are common complications during childbirth and may occur spontaneously during this process. Midwives or obstetricians may need to make a surgical incision (episiotomy) to increase the diameter of the vaginal outlet and facilitate the neonate’s birth. The aim of this study was to compare perineal lacerations in routine versus selective episiotomy. Methods: The current study was performed on 986 nulliparous women, admitted to Besat Hospital of Sanandaj in 2010-2011. Patients were randomly allocated to routine and selective episiotomy (only in case of vacuum-assisted delivery or fetal distress) groups. For data analysis, t-test, Chi-square, and Fisherʹs exact test were performed, using SPSS version 15. P-value less than 0.05 was considered statistically significant. Results: duration of the second stage of labor, first-degree tears, and labia minora lacerations in selective episiotomy was significantly greater than the routine episiotomy group (P=0.0001). However, there was no significant difference between the two groups regarding second-, third-, or fourth-degree lacerations. Conclusion: Routine mediolateral episiotomy could not prevent severe perineal lacerations but failure to do this in all cases (performed only in selected cases) resulted in first-degree lacerations and anterior perineal trauma. So it seems, limited use of episiotomy is a more rational approach for managing perineal outcomes during labor.