شماره ركورد :
718500
عنوان مقاله :
مقايسه توانايي معلولين قبل و بعد از اجراي برنامه توانبخشي مبتني بر جامعه
عنوان فرعي :
Comparison between Capabilities of the Disabled People before and after Implementation of Community Based on Rehabilitation(CBR) Program
پديد آورندگان :
افكار، ابوالحسن نويسنده Afkar, Abolhasan , نصيري پور ، امير اشكان نويسنده گروه مديريت خدمات بهداشتي درماني ، دانشيار، واحد علوم و تحقيقات، دانشگاه آزاد اسلامي، تهران، ايران , , طبيبي، سيد جمال الدين نويسنده استادگروه مديريت خدمات درماني، دانشگاه آزاد اسلامي، واحد علوم و تحقيقات تهران، تهران، ايران Tabibi , J , كمالي، محمد نويسنده دانشگاه علوم پزشكي ايران , , فرمانبر، ربيع الله نويسنده گروه آموزش بهداشت و ارتقا سلامت ، دانشيار، مركز تحقيقات عوامل موثر بر سلامت، دانشكده بهداشت، دانشگاه علوم پزشكي گيلان، رشت، ايران , , كاظم نژاد ليلي، احسان نويسنده آمار حياتي، استاديار، مركز تحقيقات عوامل موثر بر سلامت، دانشكده پرستاري و مامايي، دانشگاه علوم پزشكي گيلان، رشت، ايران ,
اطلاعات موجودي :
دوفصلنامه سال 1393 شماره 74
رتبه نشريه :
علمي پژوهشي
تعداد صفحه :
8
از صفحه :
1
تا صفحه :
8
كليدواژه :
فعاليت هاي روزانه , معلولين , توان بخشي
چكيده فارسي :
چكيده مقدمه: برنامه توانبخشي مبتني بر جامعه استراتژي براي افزايش و بهبود كيفيت زندگي افراد معلول است كه مي تواند در همه كشورها به نيازهاي افراد كم توان در درون جامعه بپردازد. هدف: اين مطالعه با هدف انجام مقايسه توانايي معلولين قبل و بعد از اجراي برنامه توانبخشي مبتني بر جامعه صورت گرفته است. روش كار: اين پژوهش از نوع توصيفي است كه به صورت مقطعي در سال 1390 در استان گيلان انجام شد. در اين مطالعه 200 معلول به روش نمونه گيري تصادفي انتخاب شدند. براي جمع آوري اطلاعات از فرم Tizun Zhao استفاده شد كه از دو قسمت تشكيل شده است، بخش اول شامل 10 سوال در خصوص اطلاعات دموگرافيك و بخش دوم شامل 9 عبارت در مورد توانايي معلولين بود. براي تحليل داده ها از آزمون هاي ويلكاكسون، آزمون تي ،مجذور كاي و پيرسون استفاده شد. نتايج: ميانگين سني افراد مورد مطالعه 3/14 ± 2/31 سال بود. اكثريت نمونه ها مرد (68%) ، بيكار (73%) و فاقد هر گونه شغل بودند. از نظر نوع معلوليت بيشترين موارد مربوط به معلولين جسمي– حركتي (5/42%) بود. بين نوع معلوليت و تاثير اجراي برنامه ارتباط آماري معني دار مشاهده شد(005/0=p). بين مدت زمان آموزشي و كاهش معلوليت ارتباط مستقيم آماري وجود داشت(005/0=p). ناتواني معلولين قبل از اجراي برنامه داراي ميانگين و انحراف معيار نمره7/21 ± 34/76 بود كه پس از مداخله به 04/15 ± 33/59 كاهش يافت (001/0=p). نتيجه گيري: اجراي برنامه توانبخشي مبني بر جامعه روشي موثر جهت ارتقاي عملكرد معلولين به شمار مي رود.
سال انتشار :
1393
عنوان نشريه :
پرستاري و مامايي جامع نگر
عنوان نشريه :
پرستاري و مامايي جامع نگر
اطلاعات موجودي :
دوفصلنامه با شماره پیاپی 74 سال 1393
كلمات كليدي :
#تست#آزمون###امتحان
لينک به اين مدرک :
بازگشت