سبك هاي مقابله با استرس در دانشجويان دانشگاه علوم پزشكي گيلان

Coping Strategies among Students of Guilan University of Medical Sciences

چكيده مقدمه: استرس واقعيتي غير قابل انكار در زندگي بشر است و بعنوان يكي از مهم ترين عوامل پيدايش بيماري ها شناخته مي شود بنابراين، نحوه پاسخ يا واكنش به آن كه مي تواند در سازگاري فرد نقش بسزايي داشته باشد، مسيله بسيار مهمي است. هدف : اين مطالعه با هدف تعيين سبك هاي مقابله با استرس در دانشجويان دانشگاه علوم پزشكي گيلان انجام شده است . روش كار: پژوهش حاضر از نوع توصيفي مقطعي بوده كه در ميان 487 نفر از دانشجويان علوم پزشكي گيلان با روش نمونه گيري طبقه بندي تصادفي انجام شده است. ابزار گردآوري اطلاعات پرسشنامه اي دو قسمتي شامل اطلاعات فردي اجتماعي و پرسشنامه سبك مقابله با استرس لازاروس (WOCQ)] [Way of Coping Questionnair مي باشد. تجزيه و تحليل اطلاعات با استفاده از آمار توصيفي و آزمون مجذور كاي دو انجام شد. نتايج: يافته ها نشان داد كه 9/71 درصد واحدهاي پژوهش مونث و 9/27 درصد آنها مذكر بوده و اكثريت آنها در رشته پرستاري(9/25%) و مقطع كارشناسي(4/61%) در حال تحصيل مي باشند. سبك مقابله اي مسيله مدار، سبك مقابله اي غالب در دانشجويان بود. همچنين بين راهبرد مقابله اي و جنس (005/0=p) و سابقه مشروطي (005/0=p) رابطه معنادار آماري مشاهده شد . نتيجه گيري: يافته اصلي اين تحقيق مويد آن است كه اكثريت دانشجويان دانشگاه علوم پزشكي گيلان از سبك مسيله مدار در مواجهه با موقعيت هاي استرس زا استفاده مي كنند. با توجه به اينكه سلامت دانشجويان علوم پزشكي به جهت كار در محيط بالين و نقش عمده آنان در مواجهه با بيماران از اهميت زيادي برخوردار است، برنامه ريزي درجهت آموزش شيوه هاي مقابله مناسب و ترغيب همه دانشجويان جهت استفاده از شيوه مناسب مواجهه با موقعيت هاي استرس زا سودمند مي باشد.