عنوان مقاله :
تاثير روشهاي كششي ايستا و پويا در طول گرم كردن بر تعادل دانشجويان دختر تربيت بدني
عنوان فرعي :
Effect of static and dynamic stretching during warm-up on balance in physical education female students
پديد آورندگان :
اميري خراساني، محمدتقي نويسنده استاديار گروه بيومكانيك ورزشي، دانشكده تربيت بدني و علوم ورزشي، دانشگاه شهيد باهنر كرمان، كرمان، ايران (نويسنده مسوول). Email: amirikhorasani@uk.ac.ir , , مقربي منظري، منصوره نويسنده كارشناس ارشد آسيب شناسي ورزشي و حركات اصلاحي دانشگاه گيلان، رشت، ايران ,
اطلاعات موجودي :
دو ماهنامه سال 1393 شماره 37
كليدواژه :
تعادل ايستا , كشش ايستا , گرم كردن , كشش پويا
چكيده فارسي :
چكيده
مقدمه: يكي از بخشهاي اصلي گرم كردن، روشهاي كششي است كه مهمترين آنها، روش كششي ايستا و پويا ميباشد. هدف از اين تحقيق، بررسي اثرات روشهاي كششي ايستا و پويا در طول گرم كردن بر تعادل ايستا و پوياي دانشجويان تربيت بدني دختر بود.
مواد و روشها: 18 دانشجوي تربيت بدني دختر (با ميانگين و انحراف معيار قد: 94/5 ± 68/159 سانتيمتر؛ جرم بدن: 93/5 ± 21/60 كيلوگرم؛ سن: 63/0 ± 00/20 سال) بهصورت داوطلبانه در اين تحقيق حاضر شدند. جهت سنجش تعادل ايستا و پوياي آزمودنيها، بهترتيب از آزمون لكلك و آزمون ستاره، قبل و بعد از روشهاي مختلف كششي كه شامل كشش ايستا، كشش پويا و بدون كشش بود، استفاده شد. در نهايت، جهت آناليز آماري، از آناليز واريانس مكرر يكطرفه (ANOVA Repeat Measure) و آزمون تعقيبي توكي (Tukey’s) استفاده شد.
يافتهها: افزايش معناداري در تعادل ايستا پس از كشش پويا (14/3 ± 34/6 ثانيه) نسبت به كشش ايستا (47/2 ± 40/4 ثانيه، 03/0 = P) وجود داشت. بهعلاوه، افزايش معناداري در نمرات دستيابي تعادل پويا پس از كشش پويا (76/3 ± 03/72 درصد طول پايين تنه) نسبت به كشش ايستا (35/5 ± 58/69 درصد طول پايين تنه، 01/0 = P) وجود داشت. درحاليكه، تفاوت معناداري در تعادل ايستا و پويا پس از بدون كشش با روشهاي كششي ايستا و پويا وجود نداشت.
نتيجهگيري: محققان نتيجه گرفتند كه روش كششي پويا موجب افزايش تعادل ورزشكاران ميشود و بهتر است كه بدن خود را هر چه بيشتر به اين نوع روش كششي سازگار كنند، چون اين نوع روش كششي موجب افزايش عملكرد تعادل ميشود.
كليد واژهها: كشش پويا، كشش ايستا، گرم كردن، تعادل ايستا، تعادل پويا
چكيده لاتين :
Abstract
Introduction: A proper warm up can raise the body abilities and improve exercise. It could be divided into two sections of static and dynamic stretching. The purpose of this study was to examine the effects of static and dynamic stretching during pre-exercise warm-up on soccer players.
Materials and methods: Eighteen physical education female students (Mean height±SD; 159.68 ± 5.94 cm; mass±SD; 60.21 ± 5.93 kg/m2; age±SD; 22.00 ± 0.63 years) were participated voluntarily. They performed some different warm-up protocols consisting static stretching (SS), dynamic stretching (DS), and no stretching (NS). Stork test and the star excursion balance test were used to measure the static and dynamic balance, respectively, before and just after warming up. Statistical analysis was conducted ANOVA Repeat Measure and Tukey’s testes.
Results: There was a significant increase in static balance after DS (6.34 ± 3.14 s) vs. SS (4.40 ± 2.47 s) (p = 0.03). Dynamic balance after DS showed a prominent difference (72.03 ± 3.76) vs. SS (69.58 ± 5.35) (p = 0.01). Static and dynamic balance after NS vs. DS and SS were not significant.
Conclusion: Researchers concluded that the dynamic stretching led to increase the static and dynamic balance performance. Therefore, it could be put in exercise schedule to improve their abilities and balance.
Key Words: Dynamic stretching, Static stretching, Warm-up, Dynamic balance, Static balance
عنوان نشريه :
پژوهش در علوم توانبخشي
عنوان نشريه :
پژوهش در علوم توانبخشي
اطلاعات موجودي :
دوماهنامه با شماره پیاپی 37 سال 1393
كلمات كليدي :
#تست#آزمون###امتحان