بررسي اختلال شخصيّت ضدّ اجتماعي سودابه در شاهنامه فردوسي

The study of anti social personality disorder of Sudabeh in shahnameh

شاهنامه حكيم ابوالقاسم فردوسي، با توجه به زمان و مكان نامحدودي كه دارد حوادث متنوعي را ترسيم كرده است. در قبال اين تنوّع حوادث، افراد زيادي با كنش و واكنش‌هاي انساني متفاوت در اين اثر، ايفاي نقش مي‌كنند؛ بنابراين شاهنامه، بستر مناسبي براي پژوهش محققانيست كه علاقه‌مند تحقيقات بين ‌رشته‌اي از جمله ادبيّات و علم روان شناسي شخصيّت ها هستند. فردوسي، در توصيف شخصيّت هاي مهم شاهنامه، به‌گونه‌اي نشانه‌گذاري و تصويرپردازي كرده كه با تحليل‌هاي روان‌شناختي مي‌توان به لايه‌هاي پنهاني روان و شخصيّت ايشان دست يافت. اين امر، حاكي از نگاه دقيق و بصيرت شاعر به سرشت و روان آدميست. از رهگذر اين نكته، پژوهش‌گر در اين نوشتار به بررسي شخصيّت اجتماعي سودابه و تطبيق خصوصيات او با بيماران دچار اختلال شخصيّت ضدّ اجتماعي مي‌پردازد.

With respect to its infinite time and space span, Shahnameh Ferdowsi portrays variety of events. The cast of significant characters play their roles through different actions and human reactions hence the Shahnameh is an appropriate choice for those researches interested in interdisciplinary study of literature and science of psychology of personality. In describing main characters in Shahnameh, Ferdowsi had employed such semiology and imagery that with psychological analysis one can penetrate into the hidden layers of their psyche and personality. This shows how the composer is thorough and with his immaculate insight sees through the human nature and psyche. In this respect, the anti social character of Sudabeh is examined in order to find correspondence with those who suffer from anti social personality disorder.