بررسي زمان صرف شده براي انجام مراقبت مستقيم وغيرمستقيم پرستاري

Identify direct and indirect nursing care time in a medical and surgical ward

چكيده مقدمه: زمان صرف شده در فعاليت هاي پرستاري شاخص مناسبي براي برآورد تعداد و نوع نيروي انساني مورد نياز است. يكي از دلايل زمان سنجي فعاليتهاي پرستاري كمك به مديران پرستاري در جهت تعيين زمان صرف شده در فعاليتهاي مختلف پرستاري و سازماندهي آرايش نيروها و تركيب مهارتها بطور موثر مي باشد. هدف: اين پژوهش با هدف تعيين ميانگين زمان صرف شده براي انجام مراقبت مستقيم و غيرمستقيم پرستاري در بخشهاي داخلي- جراحي انجام شده است. روش كار: در اين مطالعه توصيفي- مقطعي فعاليت 44 پرستار باليني شاغل در بخشهاي داخلي و جراحي به روش نمونه گيري آسان در بيمارستانهاي شرق گيلان بررسي شد. ابزار گردآوري چك ليستي مشتمل بر چهار بخش اطلاعات دموگرافيك، زمان سنجي فعاليت مستقيم، غيرمستقيم و غيرپرستاري بود. هر يك از پرستاران در پنج شيفت متناوب 8 ساعته صبح توسط يك مشاهده گر مورد مشاهده قرار گرفتند. داده ها با استفاده از شاخص هاي آمار توصيفي (فراواني، ميانگين، انحراف معيار) و آزمون آناليز واريانس مورد تجزيه و تحليل قرار گرفتند. نتايج: يافته ها نشان داد ميانگين زمان صرف شده در مراقبت مستقيم پرستاري در طي روزهاي بررسي 1/11±?/21دقيقه بوده و ميانگين مراقبت غيرمستقيم 10±1/22 دقيقه به ازاي هر بيمار بود. بعلاوه تفاوت زمان ارايه مراقبت مستقيم و غيرمستقيم تحت تاثير متغيرهايي چون بخش، بيمارستان، سابقه كار، وضعيت تاهل و بيمارستان محل ارايه مراقبت قرار داشت. نتيجه گيري: زمان مراقبت مستقيم به ازاي هر بيمار كمتر از حد استاندارد است. عامل تفاوت زمان مراقبت مستقيم و غيرمستقيم، نوع سازماندهي بيمارستانها مي باشد. بدين ترتيب با تغيير در آرايش و سازماندهي نيروها و استفاده از نيروهاي كمكي مي توان زمان مراقبت مستقيم را افزايش داد.