اهميت مكتب جغرافيايي آنارشيسم اجتماعي وتحقق آن در طبيعت انساني

در اواخر قرن نوزدهم ، ظهور جغرافياي نو ، با توسعه سياستهاي امپرياليستي ، غارت و تصرف سرزمين هاي ديگران،استعمارگري همه قدرتهاي اروپايي ،طرح جبرمحيطي جهت بهره كشيهاي استعماري و بالاخره داروينيسم اجتماعي(لزوم برنده شدن قوي درجامعه وجهان) و لاماركسيسم اجتماعي همراه بوده است. در برابر اين بي رحمي و ظلم كه از اواخر قرن نوزدهم و اوايل قرن بيستم بر بشريت تحميل گشت . عده اي از جغرافيدانان به انساني ساختن جغرافيا پرداختند تا جغرافيا را كه به صورت ابزاري در دست استعمارگران بود به خدمت بشربت در آورند و از طريق جغرافيا با منافع و سوداگريهاي استعماري و امپرياليستي به مبارزه بپردازند .در اين راه، دو جغرافيدان ، با بنيانگذاري مكتب جغرافياي آنارشيستي ، بيش از همه در تلاش بودند و حيات خود را در اين راه فدا كردند .اين دو عبارت بودند از:اليزه ركله(جغرافيدان فرانسوي) و پتر كروپوتكين(جغرافيدان روسي). هر دوجغرافيدان،به جاي عامل رقابت، در صحنه زندگي به اصل(تعاون و همياري متقابل) اعتقاد داشتند و تحميل داروينيسم اجتماعي و لاماركسييم اجتماعي را بر جامعه بشري،كثيف وغيرقابل قبول وناسازگار مي دانستند.