رابطه ي نگرش هاي اخلاقي و مذهبي ايرانيان

با فرض اينكه قبل از مدرنيته , دين و اخلاق ارتباط تنگاتنگ با يكديگر داشته اند ، روند مدرنيزاسيون قايل به كاهش تدريجي مذهب و كاهش تاثير آن بر جوانب گوناگون زندگي اجتماعي است , ليكن از آنجا كه مدرنيته به دليل تاريخ متفاوت اجتماعي ، اقتصادي و سياسي در تمام كشورها با سرعت برابرپيش نمي رود و همچنين به دليل تفاوت هاي فرهنگي تاثير آن در همه جوامع يكسان نيست ، بررسي تفاوت هاي ملي در اين زمينه ضروري است . به اين منظور دو طرح ملي پيمايشي در سالهاي 1379 و 1383 با نمونه گيري خوشه اي چند مرحله اي و با ابزار پرسشنامه اجرا شده و به بررسي نگرش هاي اخلاقي و عوامل موثر بر آن در ايرانيان پرداخته است . نتايج اين تحقيق نشان مي دهد 1 - درايرانيان پايبندي به امور اخلاقي در نگرش هاي جنسي بيشترين و در نگرشهاي مدني كمترين ميزان را داراست 2 - پايبندي به امور اخلاقي در فاصله دو پيمايش كاهش داشته و اين كاهش در نگرش هاي جنسي نسبت به نگرش هاي زيستي اخلاقي و نگرش هاي مدني مختصر است 3 - نتايج تحليلي برگرفته از رگرسيون چند متغيره نشان مي دهد مجموعه اي از متغيرهاي زمينه اي و دينداري در تبيين نگرش هاي اخلاقي بيشترين توان تبيين را دارند .