شناخت روايتگري هويت اسلامي ايراني مورد بررسي: پرده هاي قهوه خانه اي مذهبي

اين مقاله به بررسي هنرروايتگرايراني ازطريق پرده هاي مذهبي قهوه خانه اي پرداخته است. پيشينه " پرده هاي قهوه خانه اي " به هنردوره اسلامي برميگرددكه به وسيله " نقالها " ( بازيگران تك نفره كه داستان هاي حماسي را روايت مي كردند)استفاده ميشده است .فرضيه اصلي اين پژوهش تاثير نوع نگاه و فرهنگ سنتي دوره خاصي از ايران بر تصوير سازي است و بروز آن به شكل پرده هاي روايي قهوه خانه اي است.پرده هاي قهوه خانه اي مذهبي ازتناسبات خاص- پرسپكتيومقامي-لحن تصويرگرانه عامه فهم،رنگهاي پرمتيواستفاده مي كردند. پرده هاي قهوه خانه اي رويكرد كاربردي وهنري رادنبال مي كنند.اين تصويرسازي ها داستانه اي مهم مذهبي رابه نوعي ديگرروايت ميكنند به اينصورت كه شخصيت ها بيشتر بر اساس نوع نگاه مردم ترسيم شده و بازندگي مردم عجين شده اندو باعث همزادپنداري ميشوند. اندازه شخصيتها براساس مقامشان تعيين ميشود. اوج پرده ها در دوره قاجاريه و پهلوي است.