نگاهي به فلسفه تربيتي علامه حسن زاده آملي

هدف بررسي فلسفه تربيتي علامه ذوالفنون حسن زاده آملي با رويكردي به مباني معرفت شناسي ، انسان شناسي ،هدف ها وروش ها ، وروش تحقيق توصيفي - تحليلي است از نظرايشان فلسفه يعني ادراك واقعيت عالم ؛ ادراك احوال اعيان موجودات (ذات ) وفيلسوف دارنده احوال درمقام فهم و ادراك و يافتن علم وشهود واقعاً موجودات است .انسان نه روح تنها ،نه جسم تنها، ونه مركب از جسم وروح با تركيب انضمامي، بلكه حقيقت واحدي است كه بدنش مرتبه نازله اوست و يك هويت و شخصيت است هدف تعليم وتربيت ؛ سعادت جاودان ، سعادت نفس انساني ،كمال وجود وخداشناسي است ومقدمه آن خودشناسي است. علم در واقع ادراك وفهم انسان است . تفكر درباره خويشتن، رجوع به قرآن، فروتني وخوف انسان در برابر عظمت كبريايي خداوند ، تفكر در باره ابديت ، توجه به نيازهاي ملك و ملكوت ،رياضت، نظردرنحوه تحصيل معارف خود ،عرفان ،علم وعمل و تامل در فرايند رشد انسان از روش هاي تربيتي هستند.ايشان به تحصيل رياضيات از هندسه و حساب وهيات براي بازداري فكر از خطا ، اعوجاج وانحراف و استقامت و اعتدال تاكيد دارند.