متوتركسات تك دوز در درمان حاملگي خارج رحمي در بيماران مراجعه كننده به بيمارستان شبيه‌خواني كاشان 84-1382

Efficacy of single-dose methotrexate in the treatment of ectopic pregnancy: a clinical trial

تشخيص زودرس حاملگی خارج رحمی Ectopic Pregnancy (EP) با استفاده از اندازه‌گيری سريال هورمون گنادوتروپين كوريونی، انسانی (β-HCG) و سونوگرافی واژينال امكان درمان نگهدارنده را فراهم كرده است. هدف از اين مطالعه بررسی تاثير درمان EP با متوتركسات (MTX) تك دوز عضلانی است. روش بررسی: اين مطالعه به روش كارآزمايی بالينی (نيمه تجربی-يك گروه) انجام شد. 41 بيمار مبتلا به EP در صورت داشتن شرايط درمان طبی تحت درمان با mg/m2 50 MTX عضلانی قرار گرفتند. دوز دوم متوتركسات در صورتی كه افت هفتگی β-HCG كمتر از 15% بود، تزريق شد. درمان در صورتی موفقيت‌آميز تلقی می‌شد، كه تيتراژ β-HCG سرم به زير MIU/cc10، بدون مداخله جراحی، افت می‌كرد. اطلاعات به روش دستی استخراج و جهت تجزيه و تحليل آن ما از آزمون آماری فيشر استفاده شد. يافته‌ها: درصد موفقيت، در اين مطالعه 78 درصد (780/0 بيمار) بود. 7/18 درصد (1875/0 بيمار) از بيمارانی كه درمان در آنها موفقيت‌آميز بود، نياز به دوز دوم MTX پيدا كردند. هيچ ارتباطی بين سن، تعداد حاملگی، تعداد زايمان، سن حاملگی، سطح سرمی β-HCG قبل از درمان، سايز توده حاملگی و ضخامت اندومتر در سونوگرافی واژينال و پيامد درمان وجود نداشت. اكثر بيماران در گروه موفقيت درمانی (60 درصد) با شكايت اوليه خونريزی واژينال و بدون درد لگنی مراجعه كرده بودند در حالی كه در گروه شكست درمان، اكثريت بيماران (88 درصد) با شكايت اوليه درد لگنی و خونريزی واژينال مراجعه كردند. وجود مايع آزاد پريتونئال در سونوگرافی واژينال، از عوامل پيشگويی‌ شكست درمان بود (006/0=p). نتيجه‌گيری: MTX تك دوز عضلانی روش درمانی بی‌خطر و با موفقيت بالا در درمان EP است. درد شكم در مراجعه و مايع آزاد صفاقی در سونوگرافی واژينال احتمال مداخله جراحی را افزايش می‌دهد.

Background: The use of serial quantitative beta-human chorionic gonadotropin (β-HCG) with transvaginal ultrasound to enhance early diagnosis of ectopic pregnancy (EP) improves options for conservative treatment with methotrexate (MTX). The aim of this study was to evaluate the outcome of unruptured EP treated with a single dose of intramuscular MTX injection.Methods: This clinical trial included 41 EP patients with specific inclusion criteria for medical treatment. For each patient, MTX (50 mg/ml) was administered intramuscularly and a repeat dose was given if the weekly decrease in the level of β-HCG was less than 15%. The therapy was considered successful if the level of β-HCG fell below 10 mIU/cc without surgical intervention.Results: Overall, 78% of the patients were successfully treated, among whom 18.7% received second doses of MTX. Of the patients who were successfully treated, 60% presented with vaginal bleeding without pelvic pain; however, of those patients in whom the treatment failed, 88% presented with pelvic pain together with vaginal bleeding. Furthermore, the presence of free peritoneal fluid on vaginal ultrasound was a significant predictor of treatment failure (p<0.005). There was no relation between the womenʹs age, gravidity or parity, the size of the conceptus, gestational age, pretreatment serum β-HCG titer, endometrial thickness on vaginal ultrasound and the efficacy of treatment.Conclusions: With a reasonably high success rate, we found systemic single-dose MTX treatment to be a safe, conservative therapy for EP. However, when free peritoneal fluid is noted upon transvaginal ultrasound or when the patient presents with pain, the threshold for surgical intervention may be lower.