بررسي تأثير مداخلات روانپزشكي در بروز حاملگي زوجين نابارور

Effectiveness of psychiatric and counseling interventions On fertility rate in infertile couples

عدم باروری می‌تواند منجر به مشكلات روانی و تجربيات استرس‌زای هيجانی ‌شود. هدف از اين مطالعه تاثير مداخلات روانپزشكی در ميزان بروز حاملگی زوجين نابارور می‌باشد. روش بررسی: اين مطالعه يك كارآزمائی بالينی بوده، از بين 638 مراجعه‌كننده به مركز تحقيقات بهداشت باروری ولی‌عصر(عج)، 140 زوج نابارور داوطلبانه انتخاب شده سپس به‌صورت تصادفی 70 زوج در گروه مداخله و 70 زوج در گروه كنترل قرار گرفتند. گروه مداخله به مدت شش ماه با داروی فلوكستين mg 60-20 روزانه و درمان‌های شناختی- رفتاری و روان درمانی حمايتی، تحت درمان قرار گرفتند. سپس ميزان حاملگی كلينيكی در طی شش ماه پی‌گيری هر دو گروه با مشاهده كيسه حاملگی در سونوگرافی، شش هفته بعد ازLMP مقايسه شد. ابزارهای به‌كار برده شده شامل آزمون افسردگی بك (BDI)، مقياس درجه‌بندی سازگاری مجدد اجتماعی (هولمز- ريهی) و پرسشنامه دموگرافيك- اجتماعی بوده است. يافته‌ها: نتايج بررسی نشان داد كه 1/47% در گروه درمان و 1/7% در گروه كنترل حاملگی داشته‌اند. شانس حاملگی در طبقه تحصيلی سيكل- دبيرستان (در گروه مردان)، طول مدت ازدواج و نازائی كمتر از پنج سال، استرس كمتر و ناباروری با علت نامشخص (Unexplained) بيشتر مشاهده گرديد و اين ارتباطات از لحاظ آماری معنی‌دار بود (001/0p<). نتيجه‌گيری: با توجه به موثر بودن مداخلات روانی در بروز حاملگی كه در اين مطالعه اثر آن معنی‌دار بود بايد توجه جدی به درمان اين گروه بيماران صورت گيرد. بدون شك اين امر منجر به سلامت روان و همچنين افزايش ميزان باروری خواهد شد.

Background: Considering the psycho-social model of diseases, the aim of this study was to evaluate the effect of psychiatric intervention on the pregnancy rate of infertile couples.Methods: In a randomized clinical trial, 638 infertile patients referred to a university infertility clinic were evaluated. Among them, 140 couples with different levels of depression in at least one of the spouses were included in this substudy. These couples were divided randomly into two groups. The patients in the case group received 6-8 sessions of psychotherapy before starting infertility treatment and were given fluoxetine 20-60 mg per day during the same period. The control group did not receive any intervention. Three questionnaires including the Beck Depression Inventory (BDI), Holmes-Rahe stress scale and a socio-demographic questionnaire were applied for all patients. The clinical pregnancy rates of the two groups, based on sonographic detection of the gestational sac six weeks after LMP, were compared. The data were analyzed by paired-T test, T-test, χ2 and the logistic regression method. Results: The pregnancy rate was 47.1% in the case group and 7.1% in the control group. The pregnancy rate was significantly related to the duration and cause of infertility and the level of stress in both groups (p< 0.001). The pregnancy rate was shown to be higher in couples in which the male has a secondary level of education (p< 0.001).Conclusions: Psychiatric interventions greatly improve pregnancy rates, and it is therefore crucial to mandate psychiatric counseling in all fertility centers in order to diagnose and treat infertile patients with psychiatric disorders and help couples deal with stress.