رابطه ابعاد شخصيت و هوش هيجاني با استرس شغلي؛ مطالعه موردي

The Relationship Between Personality Dimensions And Emotional Intelligence With Job Stress Among Nurses

هدف اصلي اين تحقيق، بررسي رابطه علي ويژگي‌هاي شخصيتي(برون‌گرايي، روان رنجورخويي) و استرس شغلي پرستاران و تعيين نقش تعديل‌كننده هوش هيجاني در رابطه اين دو متغير است. در همين راستا، تعداد 214 پرستار بيمارستان لبافي نژاد به‌عنوان جامعه آماري انتخاب و 138 نفر از آنها به‌عنوان نمونه انتخاب شدند. تحقيق حاضر از نظر روش، توصيفي از نوع پيمايشي است كه از ابزار پرسشنامه براي جمع‌آوري اطلاعات استفاده شده است.در اين پژوهش جهت تحليل داده‌ها، از آزمون همبستگي پيرسون براي بررسي رابطه ميان مولفه‌هاي تحقيق و از مدل معادلات ساختاري براي تاييد يا عدم تاييد رابطه علي بين متغيرها استفاده شده است. نتايج تحقيق نشان داد كه بين متغيرهاي مستقل مدل (روان رنجور‌خويي، برون‌گرايي) با متغير وابسته استرس شغلي رابطه وجود دارد. اين رابطه در خصوص روان رنجورخويي مثبت بوده و با برون‌گرايي منفي و مستقيم بوده است. همچنين با بررسي اثر تعديل‌كنندگي متغير هوش هيجاني مشخص شد اين متغير در ارتباط با دو متغير روان رنجورخويي و برون‌گرايي داراي اثر تعديل‌كنندگي است.

The purpose of this research is to investigate the relationship between the personality traits and job stress and the effect of emotional intelligence on this relationship. The nurses of Labafynejad hospital in Tehran- 214 of those-were selected as the society of research. In addition, 138 nurses were selected as the sample. In this research, the data was analyzed from questionnairs and for analyzing the data pearson correlation, structural equation model (LESREL) and regression test have been used. The results of the research revealed that all of the personality dimensions (Neuroticism, Extraversion) have significant relationship with job stress. Extraversion has negative relationship, and Neuroticism has a positive relationship with job stress. In addition, the results of the research showed that the emotional intelligence had a moderating relation with Neuroticism and Extraversion.