تاثير آموزش مهارت‌هاي ارتباطي به پرستاران بر كيفيت مراقبت از بيماران

The Effect of Communication Skills Training on the Quality of Nursing Care of Patients

مقدمه: مساله مهمي كه در ارايه مراقبت‌هاي پرستاري مورد توجه قرار مي‌گيرد، دستيابي به كيفيت مطلوب ارايه مراقبت مي‌باشد. به نظر مي‌رسد كه آموزش مهارت‌هاي ارتباطي مي‌تواند كيفيت مراقبت را افزايش دهد. هدف: تعيين تاثير آموزش مهارت‌هاي ارتباطي بر كيفيت مراقبت از بيماران در پرستاران. روش: اين پژوهش تجربي از نوع پيش‌آزمون-پس‌آزمون با گروه كنترل بود. واحدهاي پژوهش 60 نفر از پرستاران شاغل در بيمارستان‌هاي قايم(عج) و امام‌رضا(ع) بو‌دند كه بر اساس تخصيص تصادفي، به دو گروه مساوي تقسيم شدند و 3 بيمار به ازاي هر پرستار در هريك از مراحل قبل و 1، 2 و 3 هفته بعد از مداخله انتخاب شدند. مداخله شامل كارگاه آموزش مهارت‌هاي ارتباطي به مدت 8 ساعت بود. ابزار پژوهش، پرسشنامه كيفيت مراقبت QUALPACو چك‌ليست مهارت‌هاي ارتباطي بود. داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار SPSS نسخه 16 و آزمون‌هاي تي‌مستقل، من‌ويتني‌يو و ويلكاكسون تجزيه و تحليل گرديد. يافته‌ها: ميانگين نمره كيفيت مراقبت گروه آموزش مهارت‌هاي ارتباطي، در مراحل 2، 3 و 4 هفته بعد از مداخله، نسبت به مرحله قبل تغيير يافته است؛ كه بيشتر از گروه كنترل مي‌باشد (001/0P < ). اين افزايش در بعدهاي مختلف كيفيت مراقبت يكسان نبوده است. در بعد رواني-اجتماعي فردي 8/50 درصد، بعد رواني-اجتماعي گروهي 8/63 درصد، بعد ارتباط 5/54 درصد، بعد فيزيكي 6/50 درصد، بعد عمومي 41 درصد و در بعد حرفه‌اي 98 درصد بود. در گروه كنترل نيز ميانگين نمره كيفيت مراقبت كلي در مراحل بعد از مداخله كاهش يافته است (001/0P < ). نتيجه‌گيري: از آن جايي كه آموزش مهارت‌هاي ارتباطي، شيوه موثر براي بهبود كيفيت مراقبت مي‌باشد؛ پيشنهاد مي‌شود به منظور ارتقاي كيفيت مراقبت از بيماران، مورد توجه مديران و مسيولين قرار گيرد.

Background: To achieve quality care is an important issue that is often paied attention to in providing nursing care. It seems that communication skills can affect the quality of care. Aim: This study investigated the effect of communication skills training on the quality of nursing care in patients. Methods: The study was a pretest/posttest experimental design with control group. 60 nurses working in Qhaem and Emamreza hospitals were selected using stratified sampling and then randomly allocated to two groups, Also three patients per each nurse were selected using convenience sampling before and also one, two and three weeks after the intervention. The intervention included communication skills training workshop which was held for eight hours over two days in 2012. Data collection tools included demographic data sheet, Quality Patient Care Scale (QUALPAC) and communication skills Check list. The data were analyzed by SPSS software version 16 using t student test, Mann-Whitney, Wilcoxon and ANOVA tests. Results: The mean score for overall quality of care in communication skills training group was significantly higher at the 2nd, 3rd, and 4th weeks after the intervention compared with control group (p < 0/001). This increase was not similar in different dimensions of quality of care. It was 50.8% in the individual psychosocial, 63.8% in the group psychosocial, 54.4% in the relationship, 50/6% the physical, 41% in the general and 98% in the professional dimension. In both intervention and control group, the mean score for overall quality of care significantly decreased at the 2nd, 3rd, and 4th weeks after the intervention compared with preintervention period (p < 0/001). Conclusion: As communication skills training is an effective method to improve the quality of care, it is suggested that managers and staff to consider it to improve the quality of patientsʹ care