حقوق مخالفان در زمان حكومت پيامبر اسلام(ص)

The rights of Opponents during the Time of Prophet`s Rule

نوشتار پيش رو كه در قالب يك مقاله تدوين شده است به دنبال پاسخي روشن براي اين سوال است كه آيا در نظام اسلامي مخالفان داراي حقوقي هستند يا خير؟ اگر حقوقي براي آنها مفروض است، حقوق قابل پذيرش براي آنها به چه ميزان است؟ ازجمله گروه‌هاي مخالفي كه به مخالفت با دولت نوپاي مدينه اقدام كردند، سران مشرك قريش، يهوديان، منافقان و افراد ناآگاه بودند. مخالفان در حكومت پيامبر داراي حقوقي مانند: امنيت، آزادي بيان، حق آزادي عقيده، توبه و بازگشت، مصالحه، برخورداري از عدالت و قضاوت عادلانه، هدايت، كرامت انساني و حق تحزب مي‌باشند. البته براي تحقق اين حقوق شرايط و حدودي وجود دارد كه عمده‌ترين آنها: عدم توطيه، عدم برهم زدن وحدت سياسي، عدم ترغيب مسلمانان براي شركت نكردن در جهاد و مقابله با دشمن مي‌باشد.

The question sought by this paper is: may one agree with some kind of rights for opponents in Islamic order of rule or not? If any, what is the degree of acceptable rights for them? Of the groups opposing new government of Medina were Qoraish polytheist leadrs, the Jewish, munafiqs and non educated people. Opponents of the time were of such rights as security, freedom of speech and idea, repentance and returning, just judgment, guidance, human respect and the right for establishing a political party. Needless to say, the rights are limited to not acting against the government and Muslim community in any form of opposition.