بررسي شيوع مشكلات به دنبال درمان جراحي باز شكستگي ناحيه سمفيز و پاراسمفيز فك پايين

Evaluation of the Complications after Open Reduction Treatment in Mandibular Symphysis and Parasymphysis Fractures

مقدمه: شكستگی‏های ناحیه سمفیز و پاراسمفیز فك پایین از شكستگی‏های شایع به دنبال ترومای فك و صورت می‏باشد. درمان باز یا بسته شكستگی با توجه به نوع شكستگی، تجربه جراح و امكانات در اختیار وی و نیاز شرایط پزشكی بیمار قابل انجام می‏باشد. هر روش درمانی به همراه مشكلات و عوارضی است. هدف از این مطالعه ارزیابی شیوع عوارض و مشكلات به دنبال درمان باز شكستگی ناحیه سمفیز و پارا سمفیز با فیكساسیون داخلی بود. مواد و روش‏ها: در این مطالعه گذشته نگر كه در مركز آموزشی- درمانی شهید كامیاب مشهد انجام شد، تعداد 208 بیمار دارای شكستگی ناحیه سمفیز و پاراسمفیز كه تحت درمان باز شكستگی به همراه فیكساسیون داخلی قرار گرفتند، مورد ارزیابی قرار گرفتند. یك دوره پیگیری حداقل 8 هفته‏ای از تمام بیماران صورت گرفت و عوارض و مشكلات مرتبط با درمان در آنها ثبت گردید. در تحلیل داده ها از آزمون های كای‏دو و دقیق فیشر استفاده شد (05/0α=). یافته‏ ها: نتایج حاصل از این مطالعه نشان داد شیوع مشكلات درمان باز شكستگی قدام فك پایین در حد قابل قبولی است و در صورتی كه درمان تا قبل از 10 روز بعد از شكستگی انجام شود ریسك شیوع مشكلات كاهش می‏یابد. نتیجه گیری: با توجه به یافته‏های این مطالعه انجام هر چه سریع‏تر درمان باز شكستگی فك تحتانی با توجه به احتمال كاهش شیوع مشكلات پس از جراحی توصیه می‏شود.

Introduction: Mandibular symphysis and parasymphysis fractures are common fractures following mandibular trauma. The success of open or closed reduction treatment depends on the type of fracture, the experience of the surgeon, the facilities available, and the medical conditions of the patient. Each treatment has its own complications. The purpose of this study was to examine the side effects and the complications following open reduction treatment in mandibular symphsis and parasymphysis fractures. Materials & Methods: In this retrospective study, conducted at Shahid Kamyab Educational-Treatment Center in Mashhad, 208 patients suffering from symphysis and parasymphysis fracture who had undergone treatment with internal fixation were studied. The patients were also subjected to a follow-up period of 8 weeks and the subsequent complications from their treatment were recorded. Chi-square and Fisher’s Exact tests were used for statistical analysis (α=0.05). Results:The results of study showed that the complications arising from open reduction treatment in mandibular symphysis fracture were at an acceptable level and the risk of complications was reduced if treatment started not later than ten days after fracture. Conclusion:In order to reduce the risk of complications after open reduction treatment in mandibular fracture, the open reduction surgery should be started as soon as possible.