بررسي ميزان القاء اينترلوكين-1 بتا (IL-1β)، فاكتور نكروزدهنده توموري (TNF-α) و مايلوپراكسيداز (MPO) پالپ دندان رت هايپرگليسميك توسط مينرال تري اكسايد اگريگيت (MTA) و سمان غني شده با كلسيم (CEM)

Evaluation of Expression of IL-1β, TNFα and MPO in Pulp Tissue of Hyperglycemic Rats to MTA and CEM

مقدمه: ‌هدف این مطالعه بررسی میزان بیان اینترلوكین-1 بتا (IL-1β)، فاكتور نكروزدهنده توموری (TNF-α) و مایلوپراكسیداز (MPO) بعد از استفاده از MTA))Mineral Trioxide Aggregate  و Calcium-Enriched Mixture (CEM) به عنوان پالپ كپ در رت‏های دیابتی ‏بود. مواد و روش‏ها: از مدل حیوانی با القای دیابت با استفاده از Streptozotocin (تزریق داخل صفاقی به صورت mg/kg 65) استفاده شد. 34 رت به دو گروه دیابتی و سالم تقسیم شدند. بعد از اكسپوز پالپ مولر اول مگزیلا ، MTA یا CEM به عنوان ماده پالپ كپ  استفاده شد و حفرات با سمان گلاس آینومر ترمیم شدند. 30 روز بعد، رت‏ها قربانی شدند. اندازه‏گیری مدیاتورهای التهابی در سرم و مایع پالپ با استفاده از روش ELISA انجام شد. داده‏ها با استفاده از آزمون كای دو، همبستگی پیرسون و آنالیز واریانس یك طرفه آنالیز شدند (05/0α=). یافته‏ها: اختلاف آماری معنی‏داری بین میزان TNF-α، IL-1β و MPO در كانال ریشه رت‏های سالم و دیابتی گروه MTA، مشاهده نشد (به ترتیب 827/0=P، 948/0=P و 365/0=P). اختلاف آماری معنی‏داری در مدیاتورهای TNF-α و IL-1β بین دو گروه سالم و دیابتی كه در آن‏ها از CEM استفاده شده بود مشاهده نشد (به ترتیب 652/0=P و 932/0=P) میزان MPO در رت‏های سالم و دیابتی گروه CEM اختلاف معنی‏داری نشان داد (033/0=P). نتیجه گیری: براساس یافته‏های مطالعه حاضر، در استفاده از MTA در هر دو گروه سالم و دیابتی تفاوتی در میزان متغیرهای TNF-α، IL-1β و MPO مشاهده نشد، همچنین در استفاده از CEM نیز تفاوتی بین TNF-α، IL-1β مشاهده نشد، اما میزان مایلوپراكسیداز (MPO) زمانی كه از CEM استفاده شد افزایش یافت.

Introduction: The purpose of this study was to evaluate the expression of Interleukin-1 beta (IL1β), Tumor necrosis factor alpha (TNF-α) and Myeloperoxidase (MPO) in diabetic rats after pulp capping with Mineral Trioxide Aggregate (MTA) and a new endodontic Calcium Enriched Mixture (CEM) cement. Materials & Methods: To examine the effect of MTA or CEM, on diabetic dental pulp, animal model of Streptozotocin (STZ)-induced diabetic rats (intraperitoneal (IP) injection of STZ (65mg/kg) were used. Thirty four rats were divided into two diabetic and healthy groups. After exposing the pulp of the first maxillary molar, either MTA or CEM were used as pulp cap agent, cavities were sealed with resin modified glass ionomer cement. After thirty days, the rats were sacrificed. Chi-square, Pearson and two-way ANOVA tests were used for statistical analysis (α=0.05). Results: There was no significant difference in the amount of IL-1β, TNF-α and MPO between healthy and diabetic rats in MTA group (P=0.827, P=0.948, P=0.365). In CEM group, no difference in the amount of  IL-1β and TNF-α between healthy and diabetic rats was detected (P=0.652, P=0.932). But there was a significant difference in the amount of MPO between healthy and diabetic rats in the CEM group (P=0.033). Conclusion: There was no significant difference between diabetic and healthy rats in the amount of IL1β, TNF-α in both MTA and CEM groups while the amount of MPO showed a significant difference in rats treated with CEM.