تدوين ضوابط طراحي براي كاربرد موازي مدول‌هاي تيغه‏ اي

Design Criteria for Parallel Baffle Modules

مدول تیغه‏ای برای عبور دادن بده نسبتاً ثابت در دامنه‏ای از تغییرات سطح آب كانال‌ها معرفی شده است. طراحی آن بر ضریب بده تیغه‌ها و ارتفاع آبی -كه كنترل جریان از تیغه‌ای به تیغه دیگر منتقل می‌شود- استوار است. این سازه، كه می‏تواند نقش مؤثری در تحویل حجمی مناسب در شبكه‌های توزیع آب داشته باشد، معمولاً باید به‌صورت واحدهای موازی (مزدوج) نصب شود، اما تحقیقات و ضوابط طراحی كه تاكنون منتشر شده است، برای یك مدول منفرد بوده است. در این پژوهش ابتدا ضریب بده هر تیغه با در نظر گرفتن اثر حضور تیغه‌های دیگر در جریان تعیین شد و ارتفاع‌های انتقال كنترل، كه در طراحی‌های قبلی صرفاً بر اساس روابط نظری فرض می‌شد، با توجه به عملكرد واقعی تدقیق شد. سپس روش طراحی جدید برای مدول تیغه‏ای موازی معرفی شد. روش طراحی پیشنهادی، انحراف بده عبوری از بده طراحی در دامنه‏ گسترده‌ای از تغییرات عمق آب را از حدود متوسط 8% برای روش‌های قبلی به تقریباً %1± كاهش داده است. علاوه بر بهبود چشمگیر عملكرد، استقرار موازی مدول‌های تیغه‌ای، طراحی آن را برای افزایش دامنه بده عبوری میسر می‌كند. این امر می‌تواند كاربری سازه در سطوح مختلف شبكه‌های فرعی را گسترش دهد.

A baffle sluice gate was proposed for delivering a relatively constant discharge within a specific variation range of water surface elevation. Its design criteria were based on baffle’s discharge coefficient and the water surface elevations in which the subsequent baffle takes over the flow controls. The structure, which could play effective role in delivering accurate volume of water, should be used in parallel (dual) modules, while published design criteria deal with the application of an individual module. In this research, the discharge coefficient of each baffle was determined considering the impact of the presence of other baffles. Also, the water surface in which the flow control is given to the next baffle was more accurately defined based on the actual performance of the module. Then, the new design method for parallel modules was accordingly proposed. The proposed design method decreased the deviation in water delivery, within the predefined flow depth variation range, to about 1%, while it was about 8% for previous design methods. In addition to the mentioned significant improvement in water delivery, parallel installation of the modules facilitates the application of the structure in higher levels of an irrigation network, than the one originally was considered by its capability of delivering larger discharges.