آموزه هاي ديني و اخلاقي انسان در شاهنامه فردوسي

فردوسي با شفاف ترين و قابل فهم ترين زبان ها براي مردم خويش سخن مي گويد. او فردي مسلمان است كه در سايه ي كتاب آسماني انديشه هاي ناب انساني را بيان مي دارد. در پيامش قصه ي كام ها و نامرادي هاست و شاعر هدفي كاملا متعالي دارد كه خير و صلاح جامعه خود را در درازاي پر پيچ و خم تاريخ بر هر مصلحت فردي و پديده ي غير جمعي ترجيح مي دهد.آرمان فردوسي آرمان و عواطف حقير يك شخص يا آرمان يك قوم و قبيله نيست.آرمان او آرمان يك ملت بزرگ و آرمان انسانيت است.انسان در شاهنامه فردوسي مقامي بس والا دارد و آدمي تنها موجودي است كه از ميان آفريده هاي خداوند عالم داراي روح آسماني و نيروي اراده و خرد بوده است و رتبه اش از طبيعت و سپهر بلند برتر و بالاتر است و از او به عنوان «نخستين فطرت» و «پسين شمار» ياد مي كند.