تبلور مديريت اسلامي در سايه هوش اخلاقي وسبك زندگي اسلامي -ايراني

مديريت و راهكارهاي آن و تربيت مديران لايق از اهم مباني فكري ديني محسوب مي شود . آنچه امروز در مرزبندي تمدنها و تشخيص تفاوت و تنازع ميان آنها بيش از پيش جلوه مي كند وجود و گرايش در نوع نگرش ايديولوژي در مكاتب مديريتي است. گرايش اول تنظيم مادي جهان و تلاش براي دستيابي به منابع قدرت مادي بوده و گرايش دوم پي ريزي تمدني بر لايه اصالت تقرب به خداوند متعال مي باشد و دراين تقابل مديريت اسلامي با توجه به نگرش انسان محوري نقش اساسي و حياتي خود را در دنياي پيچيده و پرتلاطم امروز ايفا، مي نمايد، كه متكي بر جهان بيني و توجه به معارف و ارزشهاي الهي مي باشد.اين هنر در سايه هوش اخلاقي و سبك زندگي اسلامي مي تواند درخشش پيدا كند. چرا كه سبك زندگي معنايي است كه از به هم تنيدگي و پيوند و نظام وارگي و شبكه اي بودن عوامل متعددي كه در شيوه هاي زندگي يا اقليم هاي زيستن انسان تاثير مي گذارند به وجود آمده است. صاحب نظران ديني عقيده دارند كه در آستانه قرن بيست و يكم چالش هميشگي مديران تكنولوژي نيست ، بلكه هنر مديريت انساني است در عين حال مشاهده مي كنيم كه جامعه ايراني علي رغم مقاومتهاي آگاهانه روحانيت اصيل و مردم دين مدار با بسياري از سنن خويش و امور هويتي و اشكال و قالبهاي سبك زندگي ديني اش وداع كرد و عرصه را براي غرب زدگي فراهم نمود كه منجر به تعريف جديدي از هويت، زندگي، عالم، علم و دين و دينداري گشت. به دنبال اين مسيله، امروزه سازمانها به طور فزاينده اي خود را در گير مساله اي مي بينند كه آنرا معماي اخلاقي مي نامند يعني اوضاع و شرايطي كه بايد يك بار ديگر كارهاي خلاف و كارهاي درست را تعريف كند زيرا مرز بين كارهاي درست و خلاف بيش از پيش از بين رفته است . هوش اخلاقي مرز بين نوع دوستي و خودپرستي را توصيف مي كند و توجه به هوش اخلاقي يك ايده آسماني است كه الهام بخش رفتارهاي ا فراد است. اين مقاله با عنوان تبلور مديريت اسلامي در سايه هوش اخلاقي و سبك زندگي اسلامي-ايراني غربي يك مطالعه كيفي است كه با مطالعه و تفحص در قرآن و نهج البلاغه، اسناد، بانك هاي اطلاعاتي و مقالات مرتبط با موضوع شكل گرفته است.