Emanation System of Suhrawardi; Some contemplation

نظام صدور از منظر سهروردي و ملاحظاتي در باب آن

مسيله ي آفرينش به ويژه چگونگي پيدايش موجودات فراوان از علت واحد و بسيط، يكي از مسايل مهم و هميشگي فيلسوفان اسلامي است. فيلسوفان مشايي اسلامي در چارچوب مباني فلسفي خويش و با اعتقاد به منشا اثر بودن تعقل(علم فعلي) و تركيب هر يك از عقول از وجود و ماهيت(و در نتيجه، تعقلات دو/سه‌گانه ي آن‌ها) به تفسير و تبيين ماجراي آفرينش و پيدايش كثرت از وحدت مي‌پرداختند. اما شيخ اشراق با عدول از فلسفه ي مشايي در حوزه مفاهيم و مباني هستي‌شناسي و معرفت‌شناسي، طرح نو در انداخت و با اصطلاحات اشراق، مشاهده، فقر و غنا به تشريح نظام صدور پرداخت. او با اعتماد به نفس مثال زدني، انوار طوليه را بي‌شمار دانست و فلك نخست را به جنبه ي فقر و استظلام نور اول نسبت داد و فلك ثوابت(فلك دوم) را محصولِ مشترك تركيب اشعه ي انوار طوليه به‌‌ويژه اشعه ي ضعيف با جهات فقر آن ها دانست و مثلِ افلاطوني را به تركيب عجيب اشعه ي انوار طوليه با جهات استغنا و قهر آن ها و مناسبات شگفت‌انگيز ميان خود اشعه نسبت داد و بقيه ي موجودات يعني افلاك هفت‌گانه، موجودات عالم مثال، انوار مدبره، غاسقات و هييآت آن ها را به جنبه‌هاي اسرارآميز ارباب انواع مبتني كرد. تشريح مطالب فوق و طرح مناقشاتي در باب آن ها، وظيفه‌اي است كه اين مقاله به عهده گرفته است.

The creation is one of the important issues in Islamic philosophy. Suhrawadi in this area provides a new view. He explained this problem by the terms of illumination, observation, light, and darkness. He, unlike Avicenna and al- Farabi, believed that lights are numerous. The First Heaven (Falak), according to Sohrewardi, is issued from the First Light, the Second Heaven (Falak) issued by the participation of all Lights, and other heavens are created by Platonic Ideas. Suhrawardi believed that other creatures are created by Ideas. It seems that Suhrawardi’s view is very mysterious and considerable. In this paper, I will try to consider and investigate his emanation system.