جنبش اسلامي در اراضي اشغالي سال 1948 فلسطين

Islamic Movement in Occupied Lands of 1948 Palestine

تا دهه 80 ميلادي، نحوه مشاركت مسلمانان ساكن در رژيم صهيونيستي كه جمعيت آنان به بيش از يك ميليون نفر مي‌رسد، در چارچوب حضور در احزاب سوسياليستي و چپ‌گرا خلاصه شده است و از اين تاريخ به بعد است كه شاهد ظهور احزاب عربي با رويكرد ناسيوناليستي و قوم‌محور در اراضي اشغالي هستيم. با تشديد موج اسلام‌گرايي در منطقه براثر پيروزي انقلاب اسلامي ايران، جريان‌هاي سياسي عربي در اسراييل تحت تاثير گفتمان اسلام‌گرايي قرار گرفتند اما با بروز اختلافات درون جناح اسلام‌گرا در رژيم صهيونيستي، «جنبش اسلامي فلسطين اشغالي»، به دو‌ طيف شمال (اصول‌گرا) و جنوب (عمل‌گرا) تقسيم شد. بررسي اين جريان اسلامي و چشم‌انداز آن كه در نوع خود بديع است، محور اصلي اين پژوهش به‌‌شمار مي‌رود.

Up to 1980s, Muslims living in occupied lands –more than one million- have participated only in socialist and leftist parties. From this time on, we observe the emergence of Arab parties with nationalistic and tribal approach in occupied lands. As the Islamism wave intensified in the region as a result of the victory of Iranian Islamic revolution, Arabic political currents in Israel were influenced by Islamism discourse. With the emergence of disputes among them, however, the Islamist wing was then divided into two branches: north (conservative) and south (pragmatist). This study focuses on this Islamic current and its prospects which is unique to its kind.