الهيات ديالكتيكي

Dialectical Theology

كارل بارت (1968-1886) متفكر و متاله سويسي، موسس نهضت نو ارتدوكس (راست ديني جديد) در مسيحيت پروتستان است. وي در شرايطي كه دين در معرض شديدترين حملات نقادانه مخالفين قرار داشت و جنگ هاي جهاني ياسي دهشت بار بر دل و جان مردم مستولي گردانده و رابطه معنوي آن ها را با خـداوند سست نموده بود و در شرايطـي كه سلطه تفكرات ليبرالي حاكم بر الهيات، دين را تا حد يك پديده ي تاريخي و ضامني براي ارزش هاي اخلاقي تنزل داده بود، به نجات ايمان برخاست و اين مهم را با درانداختن طرحي نو و ارايه روشي بديع و از طريق نگاهي به سنت، به انجام رساند كه در اين راستا يكي از مهم ترين آموزه هاي وي، ‹‹الهيات ديالكتيكي››بود.اين مقاله بر آن است كه ضمن نگاهي مختصر به مدعيات الهيات ليبرال آيين پروتستان و نقدهاي بارت بر آن، الهيات ديا لكتيكي را به عنوان جايگزيني براي الهيات ليبرال معرفي كرده و اختلاف هاي اساسي آن را با الهيات ليبرال روشن سازد و ازاين طريق نقش كارل بارت را در تاريخ تفكر معاصر معلوم نمايد.

Swiss reformed theologian and thinker, Karl Barth (1886-1968) is regarded as the founding father of neo-orthodoxy in Protestantism. In the post-World War world where religion was under constant attack by critics, people had lost their faith in God, and liberal orthodoxy had degraded religion to a historical phenomenon and a guarantee for moral values, Barth developed “dialectical theology” in order to save religion. This article seeks to take a brief look at the claims made by liberal theology and Barth’s criticisms against it, present dialectical theology as a replacement for liberal theology and shed light on Barth’s role in the history of modern thought.