فلسفه مطالعات انقلاب اسلامي

Philosophy behind Islamic Revolution Studies

انقلاب اسلامي ايران به عنوان آخرين انقلاب قرن بيستم و انقلابي منحصر به فرد از نظر ريشه‌هاي تاريخي، خاستگاه نظري و فلسفي و نيز از نظر دامنه و عمق تاثيرگذاري در چهار دهه پس از رخداد آن، منشا تاملات علمي و فلسفي و مطالعات پژوهشي گسترده‌اي بوده است. رهاورد مجموعه اين تاملات و پژوهش‌ها، به تدريج موجب شكل‌گيري «مطالعات انقلاب اسلامي» گرديده كه امروزه با اين عنوان شناخته شده است. اگرچه برخي مباحث اين دانش، بررسي‌هاي عقلاني ناظر به خود اين دانش است، ولي هنوز سخني از «فلسفه مطالعات انقلاب اسلامي» به ميان نيامده است. اين مقاله با طرح اين موضوع، ضرورت پرداختن به «فلسفه مطالعات انقلاب اسلامي» و تاسيس آن را به عنوان يك دانش عقلاني ـ تاريخي تبيين مي‌كند و ضمن ارايه تعريف، اهداف، قلمرو، روش و مسايل اين عرصه به عنوان يك دانش درجه دوم و يك رشته علمي از رشته‌هاي فلسفه‌هاي مضاف و ناظر به مباحث انقلاب اسلامي، برخي از مسايل مهم آن را مورد تامل قرار مي‌دهد.

Islamic revolution of Iran, as the last revolution in 20th century and a unique revolution in terms of historical roots, theoretical and philosophical origin as well as scope and depth of influence, four decades after its victory, has sparked scientific and philosophic contemplation as well as extensive researches. The results of these contemplations and researches gradually formed what is today known as "Islamic revolution studies". Although some of discussions of this field of knowledge are intellectual studies pertaining to this field itself, no discussion has been made about "the philosophy of Islamic revolution studies" yet. This article explains the necessity to study "the philosophy of Islamic revolution studies" and clarifies its establishment as an intellectual-historical science. The article also offers definition, objectives, scope, method and some of important issues of this field as a second degree science and as a subcategory of philosophy pertaining to discussions about Islamic revolution.