جلوه‌هاي ادبي ـ سياسي شعارهاي دوران انقلاب اسلامي ايران

Literary-Political Aspects of Slogans during Islamic Revolution of Iran

در انقلاب اسلامي ايران، مردم از جان گذشته، با فريادهاي خشم‌آهنگ و موزون خود در كوچه و خيابان، ضمن تبيين بنيادها و اهداف انقلاب، در پيش بردن اين حركت سياسي و منجر شدن آن به پيروزي، نقش مهم و غيرقابل انكاري داشتند. شعارها به دليل كوتاه و موزون بودن، سادگي، طنزگونگي و داشتـن تقدس مذهبي، خـيلي زود در اذهان جاي مي‌گرفتند و با تكرار منتشر مي‌شدند. اگرچه شعارها بيشتر توسـط مردم كوچه و بازار در زماني كوتاه ساخـته مي‌شد و بر زبان‌ها جاري مي‌گشت، اما وجود عناصر زيبايي‌شناسي تا حدودي در آنها قابل توجه و بازكاوي است. اين نوشته پژوهشي كه پس از نگاهي به ابعاد سياسي ـ اجتماعي شعارها، آنها را به شيوه توصيفي ـ تحليلي از بعد ادبي و زيبايي‌شناسي بررسي مي‌كند، نشان مي‌دهد كه ذوق و قريحه خدادادي مردم ايران، طبع ظريف و نكته‌سنجشان، نيز مانوس بودنشان با شعر و ادبيات، در شعارهاي انقلابيشان نيز جلوه‌گري مي‌كند.

During Islamic revolution of Iran, people played an important and undeniable role in the progress of this political movement and its victory by their angry and rhythmic slogans shouted in alleys and streets that clarified foundations and objectives of their revolution. Due to their rhythm, simplicity, shortness, humor and religious sacredness, slogans would be quickly memorized and distributed by repetition. Although slogans were made and used by people on the street and bazaar in a short time but their aesthetic elements are remarkable and research-worthy to some extent. Having looked at socio-political aspects of poems, the author has studied them with respect to their literary and aesthetic aspects applying descriptive analysis which indicates that poetic talent granted by God to Iranians, their delicate and witty nature as well as their familiarity with poems and literature, are also reflected in their revolutionary slogans.