منابع فرهنگي قدرت نرم جمهوري اسلامي ايران؛ (مطالعه موردي سند چشم‌انداز 1404)

Cultural Sources of Iran’s Soft Power (Case Study of 2025 Vision Statement)

اين مقاله با بهره‌گيري از روش تحليل محتواي كيفي در پي بررسي منابع قدرت نرم جمهوري اسلامي ايران در سند چشم‌انداز مي‌باشد و اين سند از حيث منابع فرهنگي تاثيرگذار بر قدرت نرم جمهوري اسلامي ايران مورد بررسي و مداقه قرار گرفته است. يافته‌هاي مقاله حاكي از آن است كه سند چشم‌انداز از ظرفيت‌ها و پتانسيل‌هاي مطلوبي در راستاي تقويت قدرت نرم جمهوري اسلامي ايران در افق 1404 هجري شمسي برخوردار است و منابع فرهنگي توليد كننده قدرت نرم در سند چشم‌انداز شامل مولفه‌هايي نظير؛ جامعه اخلاقي، هويت اسلامي و انقلابي، هنجارسازي، اسوه‌ها و الگوها، نهاد مستحكم خانواده، ارزش‌هاي اسلامي، علم و دانش، تقويت سامان دفاعي با رويكرد فرهنگي، الهام‌بخشي فرهنگي و غيره مي‌شود. تقويت مولفه‌هاي فوق مي‌تواند قدرت نرم جامعه ايراني را ارتقا بخشد.

Having applied qualitative content analysis, this article tries to study Islamic Republic of Iran’s sources of soft power in its 2025 vision statement. Iran’s 2025 vision statement has been studied and examined with respect to cultural sources that may influence Iran’s soft power. Findings of the article indicate that Iran’s 2025 vision statement enjoys desirable capacities and potentials to enhance Iran’s soft power in 2025 perspective. Cultural resources creating soft power in this statement include elements such as ethical societies, Islamic and revolutionary identity, norm creation, paradigms and patterns, strong institution of family, Islamic values, science and knowledge, enhancement of defensive systems with a cultural approach, cultural inspiration etc. Strengthening these elements may enhance Iranian society’s soft power.