تقاضاي تضمين از متعهد؛ پيش از حلول اجراي تعهدات قراردادي

Demanding guarantee from promisor; before due date of contractual obligations.

پيش از فرا‌‌رسيدن زمان انجام تعهد، ممكن است طلبكار با پيش بيني‌هاي متعارف و معقول، به اين نتيجه برسد كه متعهد در موعد مقرر به تعهدات خود عمل نخواهد كرد. يكي از طرق مقابله با اين پديده كه به نقض احتمالي، معروف است؛ مطالبه تضمين از متعهد براي عمل به تعهدات در موعد مقرر است. از اين رو، راهكار مزبور،مطالبه تضمين از متعهد؛ پيش از فرا رسيدن تعهدات قراردادي، را بايد در آن دسته از نظام‌هاي حقوقي جستجو كرد كه نقض قابل پيش بيني را به رسميت مي‌شناسند. در حقوق ايران به متابعت از فقه، از نقض احتمالي و راهكارهاي مقابله با آن سخني به ميان نيامده، ليكن در برخي قانونگذار ضمن بهره‌گيري از مبناي نظريه نقض احتمالي، از تضمين براي مقابله با عهد‌شكني احتمالي متعهد مدد گرفته است. تا زمان رفع خلا قانوني در خصوص مقابله با عهد‌شكني احتمالي متعهد؛ بايد از اين فرصت استفاده كرد؛زيرا بهره‌گيري از اين راهكار، علاوه بر تامين اطمينان متعهدٌ له، استحكام تعهدات قرارداد طرفين را نيز به همراه دارد. البته بايد پيش بيني‌هاي متعارف و معقولي مبناي اين راه حل قرار گيرد كه بر عدم انجام تعهد از سوي متعهد در وعده مقرر دلالت كند افزون بر آن، مي‌توان دادن اختيار به طلبكار براي فسخ قرارداد را ضمانت اجراي استنكاف متعهد ازدادن تضمين دانست.

Before the due date of obligation performance, it is probable that the creditor with his/her reasonable and conventional expectations, comes to the conclusion that the promisor would not perform his/her obligations or would be unable to do them at the due date. One of the strategies to avoid this phenomenon that is known as “probable breach”, is to demand guarantee from the promisor for performing his contractual obligations at due date. Thus, the mentioned approach (demanding guarantee from promisor; before due date of contractual obligations) should be searched for in those legal systems that have recognized “foreseeable breach”. In Iran’s law, in accordance with the Islamic jurisprudence (FIGH), probable breach or the ways it can be avoided have not discussed. However, the (Iranian) legislator, having benefited from the basis of “probable breach theory”, has made use of guarantee against promisor’s probable breach. Until Time Lift Legal Vacuum In this case (avoiding probable breach), We should utilize this opportunity for our own good, since by utilizing this approach not only we give the promisee assurance, but also we would take into account the strength of parties’ contractual obligations. Nevertheless, the basis of this approach should be established on conventional and reasonable predictions that indicate promisor’s non-performance at due date. In addition, promisor’s failure to give guarantee should be remedied by allowing creditor to avoid the contract at his/her discretion.