تاثير پديده جزيره گرمايي بر تغيير اقليم محلي دركلان شهر اهواز

توسعه افقي و عمودي شهرها و روند روبه رشد فعاليتهاي صنعتي در آنها منجر به تغييرات زيادي در خصوصيات فيزيكي سطح زمين، انرژي آزاد شده، آلودگي هوا، دما و درنتيجه سبب تغيير اقليم محلي در كلان شهرها گرديده است. شهرها اغلب گرمتر از محيط اطرافشان هستند. اين پديده به وسيله اختلاف معني دار بين انرژي شهرها و حومه آن تعيين مي شود. براي تعيين اين تغييرات در كلان شهر اهواز، داده هاي هواشناسي ايستگاه هاي سينوپتيك اهواز و دزفول در طي يك دوره 44 ساله مورد بررسي و مطالعه قرار گرفتند. بررسي داده ها نشان داد كه ميانگين ساليانه دماي حداقل اهواز در 44 سال داراي روند افزايشي 3.375oC و دريك سال (0.077oC/1yr) است. اين در حالي است كه ميانگين سالانه دماي حداقل دزفول فاقد تغيير بود. نتايج روند افزايشي دما در اهواز نسبت به دزفول روند فزاينده را نشان مي دهد كه ناشي از اثر جزيره گرمايي شهر اهواز و حاكي از عدم توسعه يافتگي شهر دزفول در گذر زمان مي باشد. بيشترين ميزان افزايشي ميانگين ماهانه دماي حداقل اهواز در 44 سال 4.14oC ودر يك سال (0.094oC/1yr) در ماه آذر و كمترين مقدار آن در 44 سال 2.07oC و در يك سال (0.047oC/yr) در ماه اسفند است. معمولا وسعت و گسترش شهر موثرترين عامل در شدت جزيره گرمايي شناخته مي شود و از عوامل مهمي كه سبب افزايش شدت اثر جزيره گرمايي و در نتيجه تغيير اقليم محلي در كلان شهرها گرديده، رشد جمعيت مي باشد و جمعيت را به عنوان پارامتري كه بيانگر اندازه شهر است در نظر مي گيرند. در اين تحقيق رابطه اي براي شدت متوسط جزيره گرمايي شهر اهواز بر حسب لگاريتم جمعيت بدست آمده است.