اثر تجويز دوزهاي مختلف هورمونهاي PMSG و hCG بر ميزان لقاح و باروري موشهاي صحرايي نژاد ويستار

EffectofdifferentdosesofPMSGandhCGonrateofmattinganddeliveringinWistarrats

معمولاً از گنادوتروپينها براي تحريك تخمكگذاري و افزايش تعداد تخمك در انسان و حيوانات استفاده ميشود. هدف اين مطالعه تعيين اثرات تجويز دوزهاي گوناگون PMSG و hCG بر روي رفتارهاي جفتگيري و به دنبال آن ارزيابي ميزان زايمان موفق و تعداد نوزادان در موشهاي صحرايي بالغ نژاد ويستار است. 60 سر موش ماده در پنج گروه 12 تايي شامل كنترل، تيمار 2، تيمار 3، تيمار 4 و تيمار 5 بهصورت تصادفي تقسيم شدند. گروه كنترل هيچگونه دارويي دريافت نكرد. گروههاي تيمار 2، 3، 4 و 5 مقدار 75، 100، 150 و 300 واحد بينالمللي بر كيلوگرم PMSG و 48 تا 50 ساعت بعد، ميزان 75، 100،150 و 300 واحد بينالمللي hCG به ترتيب بهصورت داخل صفاقي دريافت كرد. با گرفتن اسمير از واژن و مشاهده اسپرم در صبح روز بعد از جفتگيري، روز اول حاملگي در نظر گرفته شد. در روزهاي 21 تا 23 موارد زايمان و تعداد نوزادان ثبت شد. نتايج حاصل از پژوهش حاضر بيانگر آن است كه با افزايش دوز گنادوتروپينها درصد جفتگيري افزايش مييابد؛ اما در مقابل ميزان و درصد زايمان را كاهش ميدهد. در بين 5 گروه اختلاف معنيداري در ميزان جفتگيري وجود دارد؛ ليكن ازنظر ميزان زايمان و تعداد نوزاد اختلاف معنيدار نيست (05/0 > P). با توجه به نتايج، اين مطالعه نشان ميدهد كه استفاده از دوزهاي بالاتر از 150 PMSG و hCG ميتواند اثرات نامطلوبي در وضعيت توليدمثلي موش نژاد ويستار گذارد.

Gonadotrophins are used for ovulation and number of oocytes in human and animals. The aim of this study was to determine the effects of different doses of gonadotrophin on mating behavior, delivery and number of pups in adult wistar rats. 60 female rats randomly divided to 5 groups (n=12 per group). Animals were treated with 75,100,150 and 300 IU/Kg each of PMSG and hCG by 48-50 h apart. Control group did not receive any drug. The successful mating of the females was assayed by examining vaginal smears between 07:00-09:00 am. The number of delivering mothers and infants was recorded on days 21-23, and defined as those successfully delivering pups. There were no differences finding among mating rates and delivery rates (p?0.05). Our results showed that high doses of gonadotrophin improved the mating were whereas decreased the delivering rate. Mating rate showed significant changes between different groups but delivery rate and number of pups did not showed significant difference (p?0.05). It could be concluded that high doses of PMSG and hCG, 150 IU/Kg could have inverse effects on reproductive status of Wistar rats.