صحنه جرم و شخصيت جنايي مجرم

Crime Scene and the Criminal’s Forensic Profile

صحنه جرم هرچند كوچك يا بزرگ اصلي ترين منبع حاوي مدارك و شواهد گران سنگي است كه براي پي جويي جرم به كار مي آيد. اما گاهي مواقع مجرم آثار عيني و ملموسي در صحنه باقي نمي گذارد و كارآگاه در چنين صحنه هايي بايستي به دنبال انگيزه و يا صحبت هايي كه از مجرم در صحنه باقي مانده باشد و آن را تجزيه و تحليل نمايد؛ زيرا انگيزه مجرمان قابل ديدن نيست و آنها را نم يتوان زير ميكروسكوپ ديد. بر همين اساس در كشف چنين پرونده هايي بايستي از علوم مختلف از جمله روان شناسي جنايي به منظور تحليل شخصيت مجرم كمك گرفت. زيرا روان شناسي جنايي الگوهاي رفتاري مجرمان را به عنوان كمك در توسعه و پيشرفت ترسيم رفتاري مجرمان بررسي م يكند. به طور سنتي هر صحنه جرمي به عنوان يك مجموعه مستقلي از داده ها مشاهده مي شود كه كارآگاه مي تواند ردپاي متهم را در آن تشخيص دهد. در اين مقاله نگارنده قصد دارد ابعاد شخصيتي مجرمان را بر اساس آنچه كه در صحنه اتفاق م يافتد كنكاش نمايد.

Regardless of its size, the crime scene is the major source of the evidence to be used in criminal investigation. Nonetheless, at times the criminal might not leave any substantial evidence in the crime scene. Under these circumstances, the police detective is forced to look for the motifs of the criminal. This search for motif lead the detective to take help of such variant fields of science as forensic psychology and some others to analyze criminal’s profile. Forensic psychology attempts at detecting the criminal’s pattern of behavior. The present paper is an attempt at scrutinizing the aspects of criminal’s forensic profile based on what has happened in the crime scene