انسان و سير تفكر اسلامي از ديدگاه شهيد مطهري

دعوت به تفكر و اهميت آن در كمال انساني به عنوان اساسي ترين دستورالعمل شريعت هاي آسماني و مكاتب بشري همواره مورد تاكيد و توجه بوده است. يكي از مباحثي كه استاد مطهري (ره) در آثار خود بسيار بدان پرداخته و نسبت به آن اظهار نگراني مي نمايد، مساله ي تفكر و احياي تفكر اسلامي است. روايات تفكر ساعتي را از عبادت ساليان افضل معرفي كرده است بنابراين شكي نيست كه تنها كليد گشايش انوار حقايق و منشا نورانيّت انسان و رسيدن به علوم و معارف جز از طريق تفكر حاصل نمي گردد و سرتاسر دعوت انبيا ‌ چيزي جز دعوت به تفكر و جهت دادن و تعالي آن نيست و كمال هر انساني متناسب با ميزان انديشه و تعقل و ظهور آن مطرح. از ديدگاه استاد مسيله توحيد بالاترين انديشه بشر است و مايه اين تفكر علم است. راهنمايي فكر و عقيده در درجه بالاي اهميت قرار دارد و با توجه به فقر فكري كه از ديدگاه ايشان بالاتر از فقر اقتصادي است و عوارض آن را خود انسان حس نميكند بايد به تجزيه و تحليل آن پرداخت تا در جوامع مسلماني كه عوامل آلوده به تفكر اسلامي، مغز آنها را مميراند و به انحراف ميكشاند و فكر ديني مردم را در يك حالت نيمه بيدار و نيمه خفته نگه ميدارد كه بسيار بسيار هم خطرناك است به سوي تفكر جامع اسلامي كه رهنمود هاي آن در قرآن بزرگترين معجزه الهي بيان شده به سرعت پيش رفت. آنچه در اين مقاله مورد بررسي قرار خواهد گرفت انسان و سير تفكر اسلامي از ديدگاه بزرگ مردي است كه حق مداري اش در عرصه دين پژوهي به او سوز و گداز ديني داد و بي ترديد تلاش هاي فكري و معنوي استاد در شكل گيري تفكر ديني بسيار چشمگير و تعيين كننده بوده است.