بررسي اغراض ثانويه جملات انشايي طلبي در خطبه هاي نهج البلاغه

علم معاني يكي از بخش هاي مهم بلاغت است كه در آن چگونگي مطابقت كلام با مقتضاي حال بررسي مي گردد. يكي از شاخه هاي علم معاني بحث جملات انشايي است. انشا بر دو نوع طلبي و غيرطلبي تقسيم مي شود. انشا طلبي جمله هايي را گويند كه در قالب امر، نهي، استفهام، ندا و تمنّي به كار مي رود. اين قالب ها گاه از اغراض اصلي و اوّليه كه براي آن وضع شده خارج مي گردد و در معناي ثانوي به كار مي رود. اغراض ثانويه ي كاربرد جمله ها اغلب در كتاب هاي بلاغي وارد شده اما بايد توجه داشت كه دامنه كاربرد اين اغراض بيش از موارد موجود در كتاب هاي بلاغي است. اين پژوهش با روش توصيف و تحليل محتوا به بررسي جملات انشايي در نهج البلاغه پرداخته و به اغراض ثانويه جديدي دست يافته كه دركتاب هاي بلاغي كمتر اشاره شده است.