چگونگي آفرينش انسان از ديدگاه قرآن كريم

مقدمه:خداونددر بسياري ازآيات قرآن كريم به كيفيت آفرينش احسن مخلوقاتش، انسان پرداخته و اساس آفرينش او را از ماده و روح بيان كرده و هدف از آن را تكامل انسان و رسيدن او به درجات والاي وجودي و در نهايت، بهره‌مندي او از اين كمالات و رشد و پيشرفت آدمي بيان مي كند.هدف: پژوهش حاضر با هدف بررسي«چگونگي آفرينش انسان در قرآن كريم» انجام شد. روش: تحليلي اسنادي بودكه با جمع آوري آيات وبا استناد به كتب وترجمه تفاسير معتبر،با رويكرد استنتاجي به تجزيه و تحليل آيات پرداخته شد. يافته ها ونتايج: يافته ها و تجزيه و تحليل تفاسيرمتعدد و معتبرآيات قرآن نشان مي دهد كه خداوند اساس انسان را با تعابيري مختلف مانند:طين(گل)، تراب و ما (خاك و آب)،حَما مَسنُون (گل بدبوي) وصلصال(گل خشكيده) بيان مي دارد كه اين تعابيربيانگرمراحل مختلف آفرينش حضرت آدم(ع) است و تناقضي دربين آن ها ديده نمي شود بلكه به اين معني است كه خداوند، خاك را براي خلقت انسان برگزيد و سپس آن را به گِل مبدّل ساخت و آن‌گاه گِل بدبوي،سياه خشك شد و از آن انسان را آفريدو سپس از روح خويش در كالبدش دميد و به فرشتگان فرمان داد بر او سجده كنند سپس ذريّه‌ي آدم را از طريق ازدواج و تناسل از عصاره آب ضعيف ناچيزي(نطفه)طي مراحل مي آفريند.