طراحي الگوي برنامه درسي دوره ابتدايي بر اساس پيمان نامه بين المللي حقوق معلولان

تلاش هاي سازمان ملل متحد در جهت ترويج و حمايت از حقوق بشر، داراي ابعاد متفاوتي است. از جمله تكوين و تصويب اعلاميه ها و كنوانسيون هاي مختلف جهت شناسايي حقوق بشر و تعميق مستمر آن ها، تشويق دولت ها به تصويب اسناد بين المللي، ايجاد و گسترش نهادها و سازو كارهاي لازم براي تضمين رعايت حقوق بشر. يكي از اسناد بين المللي ياد شده، كنوانسيون حقوق معلولان مصوب 2006 ميلادي مي باشد. مجلس شوراي اسلامي با تصويب ماده واحده در تاريخ 13/9/1387 به دولت اجازه داد تا به كنوانسيون حقوق معلولان2006 ملحق گردد.اين كنوانسيون مشتمل ‌بر پنجاه ماده مي باشد. از آن جايي كه درجامعه خود شاهد برخي نگرش هاي كليشه اي و اغلب منفي نسبت به افراد معلول بوده و هستيم؛ بنابراين براي دستيابي به سياست هاي حمايتيِ برابريِ شانس ها مبني برحقوق ياد شده، تدابيري مي انديشيم. افراد به آساني، ديگران را با وجود تفاوت هايشان خواهند پذيرفت؛ مشروط به اين كه قبلاً براي پذيرش فرهنگ ياد شده، بستر سازي مناسب صورت گرفته باشد و اين ميسر نيست مگر با آموزش وبهترين زمان براي شروع آموزش، دوره دبستان است. نيز لازم به نظر مي رسد كه دانش آموز معلول (نابينا، ناشنوا يا جسمي – حركتي) در كنار دانش آموزان سالم تحصيل نمايد تا از سن كودكي با يافتن فرصت مشاركت در توسعه و پيشرفت اجتماعي سهيم گردد. يكي از اقدامات ضروري در برنامه ريزي آموزشي براي رعايت حقوق معلولان آن است كه مواد آموزشي، كتب درسي و كمك درسي، تربيت معلم و كادر آموزشي، محيط فيزيكي مدرسه و... بايد به شكلي سازمان يافته از زمان تعليمات ابتدايي متناسب با شناخت اين حقوق و در جهت رعايت آن آغاز گرديده و در سراسر دوران تحصيل ادامه يابد. در اين رويكرد، آموزش با انتقال محتواي پيمان نامه بين المللي حقوق معلولان، تمرين، تجربه اندوزي و يادگيري دانش آموزان اجرا مي گردد كه با برنامه ريزي صحيح و تقويت اراده ميسر است.