عنوان مقاله :
سطح پلاسمايي ويسفاتين زنان مبتلا به ديابت نوع 2: مقايسه اثر دو نوع پروتكل تمريني هوازي و مقاومتي
عنوان فرعي :
PLASMA VISFATIN LEVELS IN WOMEN WITH TYPE 2 DIABETES: COMPARE THE EFFECT OF AEROBIC AND RESISTANCE TRAINING
پديد آورندگان :
توفيقي، اصغر نويسنده دانشكده تربيت بدني و علوم ورزشي دانشگاه اروميه Tofighi, Asghar , حمزهزاده، صبا نويسنده دانشگاه اروميه Hamzezadeh, Saba , مهديزاده، عليرضا نويسنده دانشگاه علوم پزشكي اروميه Mehdizadeh, Alireza , ذوالفقاري، محمدرضا نويسنده دانشكده تربيت بدني و علوم ورزشي دانشگاه اروميه Zolfaghari, Mohammadreza
اطلاعات موجودي :
ماهنامه سال 1393 شماره 0
كليدواژه :
ويسفاتين , Aerobic Training , Resistance Training , type 2 diabetes women , Visfatin , تمرين مقاومتي , ديابت نوع 2 , زنان , تمرين هوازي
چكيده فارسي :
پيش زمينه و هدف: ويسفاتين از پروتيينهاي شبه انسوليني مترشحه از بافت چربي است كه با چاقي و مقاومت انسوليني ارتباط دارد،اما تاثير تمرينات ورزشي بر سطوح اين هورمون نامشخص است. هدف تحقيق حاضر، مقايسه اثر دو نوع تمرين هوازي و مقاومتي بر تغييرات ويسفاتين در زنان مبتلا به ديابت نوع 2 بود.
مواد و روشها: 45 نفر از زنان مبتلا به ديابت نوع 2، به صورت در دسترس انتخاب و به طور تصادفي در 3 گروه قرار گرفتند. 15 آزمودني در گروه تمرين هوازي (3 جلسه در هفته،50-20 دقيقه در روز، با شدت 60 تا 80 درصد ضربان قلب بيشينه)، 15 آزمودني در گروه تمرين مقاومتي (3 جلسه در هفته و به صورت 3 ست، 10 تكرار، با شدت 50 تا 65درصد يك تكرار بيشينه) شركت كردند و 15نفر گروه كنترل در طول دورهي پژوهش هيچ گونه فعاليت بدني نداشتند. نمونههاي خوني در حالت ناشتا جمعآوري و جهت بررسي سطوح پلاسمايي ويسفاتين،انسولين، HbA1c و گلوكز مورد استفاده قرار گرفت. براي محاسبه شاخص مقاومت انسوليني از معادله HOMA-IR استفاده شد.
يافتهها: تحليل آماري دادهها نشان داد، كه تمرين هوازي موجب كاهش معنيدار سطوح ويسفاتين شد (04/0 p)درحاليكه تمرينات مقاومتي سطح ويسفاتين را به طور غير معنيداري افزايش دادند(13/0p= ) همچنين مقادير شاخصهاي گلوكز، HbA1c، وزن، درصد چربي و شاخص توده بدني در هر دو گروه تمريني كاهش يافتند( 05/0p < ).
نتيجهگيري:تمرين هوازي در مقايسه با ديگر گروهها موجب كاهش معنيدار سطوح ويسفاتين ميشود كه احتمالاً ناشي از كاهش شاخصهاي آنتروپومتريك و گليسميك و افزايش غيرمعنيدار انسولين ميباشد.
چكيده لاتين :
Introduction: visfatin is a protein with insulin-like functions that secretes from adipose tissue and has been linked to obesity and insulin resistance, but the effect of exercise training on visfatin levels is unknown. The purpose of study was to compare the effect of aerobic and resistance training on plasma visfatin levels in type 2 diabetic women.
Material and Methods: 45 women with type 2 diabetes were selected by purposive sampling and subjects were randomly assigned in 3 groups.15 subject participated in an aerobic training (3 days/week, 20-50 min/day, 60-80% maximum heart rate), 15 subject participated in a resistance training (3days/week, 60 min/day,3 sets of 10 repetition,50-65% 1RM), and 15 subject were in control group who did not participate in any exercise program during the study periode. blood samples were collected for assess plasma visfatin, insulin, HbA1c and glucose levels before anf after 12 weeks of the training program and insulin resistance was calculated with HOMA-IR equation.
Result: Data analysis showed that aerobic training leads to significant decrease in visfatin concentration (p=0/04), whereas resistance training enhanced visfatin concentration (p=0/13). Also there was a significant decrease in glucose, HbA1c, insulin resistance, body mass index, waist-hip ratio and %body fat in experimental groups as compared with control group (p?0/05).
Conclusion: The aerobic exercise training-induced reduction of plasma visfatin is most likely the result of decrease in Anhtropometric and Glycemic indices and nonsignificant enhance insulin levels in type 2 diabetes women.
عنوان نشريه :
مجله پزشكي اروميه
عنوان نشريه :
مجله پزشكي اروميه
اطلاعات موجودي :
ماهنامه با شماره پیاپی 0 سال 1393
كلمات كليدي :
#تست#آزمون###امتحان