برآورد اميد زندگي در مردان و زنان سالمند تهراني و عوامل خطر مرتبط با آن، بر اساس مطالعه قند و ليپيد تهران (89-1377)

Life Expectancy of Tehranian Elderly and its Attributable Risk Factors- the Tehran Lipid and Glucose Study (1998-2011)

مقدمه و اهداف: در جمعيت رو به افزايش سالمندان در ايران، پژوهش‌ درباره نقش عوامل تعيين‌كننده در كاهش طول عمر سالمندان ضروری است. روش كار: اين مطالعه از نوع آينده‌نگر است و بر اساس مطالعه قند و ليپيد تهران انجام شده‌است. وضعيت حياتی همه افراد بالای 60 سال شركت‌كننده در مرحله مقدماتی مطالعه قند و ليپيد تهران، طی 12 سال پيگيری، ثبت شد. ميزان‌ مرگ‌و‌مير سنی، جنسی و ميزان‌های خطر مرگ و ميانگين طول عمر، با استفاده از مدل رگرسيون كاكس برآورد و ارائه شد. داده‌ها به كمك نرم‌افزار SPSS، ويرايش 16، تجزيه و تحليل شدند. نتايج: پس از ورود به 60 سالگی، اميد زندگی و طول عمر زنان 81 سال و مردان 80 سال برآورد شد، ولی اختلافی معنی‌دار بين دو گروه زنان و مردان ديده نشد. مدل رگرسيون كاكس نشان داد كه سابقه ديابت، نمايه توده بدنی بالاتر از 33 كيلوگرم/مترمربع و بيماری غير ايسكميك قلبی از عوامل خطر گروه زنان و ديابت، مصرف سيگار، افزايش فشار خون، سابقه سكته قلبی، سكته مغزی يا مرگ ناگهانی در بين پدر، برادر و يا فرزند پسر، سابقه بيماری ايسكميك قلبی، مصرف داروی فشار خون و نداشتن فعاليت بدنی از عوامل خطر طول عمر در گروه مردان است. نتيجه‌گيری: از ميان متغيرهايی كه تأثير آن بر طول عمر بررسی شد، تنها 3 متغير در گروه زنان معنی‌دار بود، در حالی كه در گروه مردان 7 عامل خطر مشخص شد. به نظر می‌رسد برای تعيين عوامل خطر برای گروه زنان به مطالعات بيشتر نياز است.

Background & Objectives: Although the population of elderly is increasing in Iran, few studies carried out on this group. The aim of this study was to identify life expectancy and contributory risk factors for the Tehranian elderly of ages above 60 years. Methods: Individuals above 60 years old whom were recruited in the primary phase of the Tehran Lipid and Glucose Study (TLGS) during 1998-2001 were followed up for 12 years and their vital status were registered (1998-2011). Age and sex mortality rates for age groups (60-69, 70-79, 80+) were calculated and by using Cox proportional hazard model the mean of survival time and hazard rates with respect to risk factors were estimated. Results: Life expectancy for females and males after crossing 60 years of age reaches to 81 and 80 years, respectively; without any statistically significant differences between these two groups. Cox model showed that diabetes, BMI>33Kg/m2 and non ischmecic heart disease reduced survival time in women significantly. While diabetes, smoking, hypertension, ischemic heart disease, history of MI, stroke or sudden death of father, brother or son, lack of physical activity and antihypertensive medications are among the hazardous risk factors for men. Conclusion: Among the variables studied, only three (ABC) of them were found as risk factors of womenʹs life, while for men seven risk factors were identified. It seems that more studies are needed to determine the risk factors for women.