برنامه ريزي شهري با محوريت سرمايداري در راستاي جهاني شدن

امروزه اجماع جهاني ، درمورد مشاركت همگاني درمديريت بخش عمومي ، تصميم گيري و سياست گزاري ها وهمينطورطرح ها وبرنامه ريزي هاي شهري ، حاصل شده است . سازمانهاي بين المللي مانند سازمان ملل ، اژانس جهاني مسكن ، بانك جهاني ، بانك اينتر امريكن توسعه BID ، اژانس ملل متحد براي توسعه همگاني USAID ، سازمان همكاري اقتصادي وتوسعه OCDE ، همگي مدافع مشاركت همگاني درتعيين سرنوشت هرجامعه اي ميباشند . تاكنون صفحات بسياري ، صرف توجيه وتعريف " برنامه ريزي مشاركتي " انهم با وجود شرايط شكننده وناكافي مشاركت شهروند درسياست گزاريهاي كشورهاي سرمايه داري پيراموني ، گشته است . در جوامع درحال توسعه اي كه نظام اقتصاد بازارشان با جوامع سرمايه داري مركزي تفاوت ها ساختاري – تاريخي دارد ؛ تفاوتها يي كه ميتوان انرا بفرض ، بصورت انكشاف سرمايه داري در يك وضعيت توسعه نيافه تعريف نمود ؛ تفاوت هايي كه بعلت وجود وضعيت هاي اضطراري در ابعاد مختلف زندگي اجتماعي اقتصادي ، عملكرد بازاردراين جوامع را متفاوت با جوامع سرمايه داري مركزي مينمايد . وجود اين ويژگيهاي ساختاري تاريخي ، يا به بياني ديگربقاي توسعه نيافته گيهاي عمدتا" اقتصادي اجتماعي ، موجب تدوام گرايش به تمركز هرزمان بيشتر در قلمروجغرافيايي كشور ميشود .در اين مقاله سعي شده با تكيه بر جهاني شدن به بررسي سياسيت هاي شهر ها در مواجه با سرمايداري انديشيده و راه حل ها ارايه شود.