تاملي بر جايگاه و نقش ولايت فقيه در الگوي حكومتي مردم سالاري ديني در ايران

استقرار نظام جمهوري اسلام درايران به مثابه ثمره عملي انديشه انقلاب اسلامي در تلاوم با پايه ريزي و ترسيم الگوي حكومتي نويني است كه با رجعت به منابع هويت ساز ديني صورت بندي گشته و بر مجموعه ايي از آموزه ها وگزاره هاي منظومه تفكر سياسي اسلام قرار يافته است. دراين ابتنا، هويت اين الگو ناظر بر مفهوم ولايت فقيه ومردم سالاري ديني انسجام يافت و بدين ترتيب چارچوب كلي وكلان نظام جمهوري اسلامي فراهم گرديد. از اين رو نوشتار حاضر، باهدف تبيين جايگاه ولايت فقيه در الگوي حكومتي فوق، به كندوكاو پيرامون ماهيت وكارويژه هاي آن پرداخته ودر اين راستا، فرضيه زير را مورد اهتمام قرار داده است: «به نظر مي رسد نظريه ولايت فقيه به عنوان وجه افتراق نظام مردم سالاري ديني از ساير نظام هاي مردم سالار، درتضمن با مفهوم مشروعيت، نقطه كانوني نظام سياسي مذكور را بازنمايي مي كند.»به منظورارزيابي اين فرضيه در پژوهش حاضر، روش توصيفي _تحليلي با تكيه بر اسناد كتابخانه ايي به كار گرفته شد.